Τρίτη, 30 Δεκεμβρίου 2008

Το anaplastiki.gr στο "anthosorthodoxias.net"!

" Όταν το Τέλος φαντάζει κοντινό..."

Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα-πάρκ?
ή άκουσες την βροχή να πέφτει στο χώμα?
Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας?
Χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει η νύχτα?

Καλύτερα να χαλαρώσεις.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.

Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα?
Όταν ρωτάς κάποιον «πως είσαι?»
Ακούς την απάντηση?

Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι αγκαλιά με σκέψεις για
εκατοντάδες δουλειές που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου?

Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.

Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο» και μέσα στην
βιασύνη σου δεν είδες την λύπη του?
Έχασες επαφή? Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει επειδή ποτέ δεν είχες
τον χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο και να πεις «γεια!»

Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα
Η ζωή είναι μικρή
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.

Όταν τρέχεις παλαβωμένα για να πας κάπου χάνεις τη μισή χαρά της
διαδρομής.
Είναι σα να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες......

Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.
Γι' αυτό χαλάρωσε.
Άκου την μουσική Πριν τελειώσει το τραγούδι.

Αυτό που μόλις διαβάσατε είναι η επιθυμία ενός εξαιρετικού κοριτσιού που σύντομα θα φύγει από τον κόσμο μας επειδή έχει καρκίνο. Αυτό το κορίτσι έχει 6 μήνες ζωής. Σαν τελευταία επιθυμία της, θέλει να στείλει αυτό το ποίημα για να πει σε όλους να ζουν όσο καλύτερα γίνεται την ζωή τους, μιας και η ίδια δεν θα μπορέσει. Γιατί αυτό το κοριτσάκι δεν θα αποφοιτήσει από το γυμνάσιο, δεν θα παντρευτεί και δεν θα κάνει οικογένεια.
(photo via)

Φίλος της ιστοσελίδας μας έστειλε και το σχετικό video!

αργος_χορος

Σάββατο, 27 Δεκεμβρίου 2008

" Φωνή εν Ραμά Ηκούσθη..."

Δείτε το video του Θεατρικού Έργου: " Φωνή εν Ραμά Ηκούσθη "
(θεατρικό για την Σφαγή των 14.000 νηπίων υπό του φρικτού βασιλέως Ηρώδου)


Μπορείτε επίσης να το δείτε και στο διαδυκτιακό τόπο: www.intv.gr




Παρασκευή, 26 Δεκεμβρίου 2008

Πέμπτη, 25 Δεκεμβρίου 2008

" Χριστούγεννα 2008 "


"Mπροστά στην ξέφρενη πορεία του Αλάστορα ο φόβος κυριεύει τις καρδιές μας και η αγωνία αποδιώκει την ψυχική γαλήνη.

Ο κόσμος διερωτάται: Υπάρχει τρόπος διαφυγής;

Μπορούμε να ελπίζουμε;


Την απάντηση τη δίνει και πάλι η φωνή του Ουρανού.

Η Φωνή της Πίστεως.

"Ετέχθη υμίν σήμερον Σωτήρ".
(+Αρχιεπίσκοπος κυρός Χριστόδουλος)

Η Αναπλαστική Σχολή Πατρών σας εύχεται Ευλογημένα και Αληθινά Χριστούγεννα!

Να Ζείτε πάντοτε μέσα στην χαρά που πηγάζει από το Σπήλαιο της Βηθλεέμ.

(photo via)

Κυριακή, 21 Δεκεμβρίου 2008

"Aναζητώντας την Προσδοκία των Εθνών (Ζ)"

(photo via)

Πόσο «ελληνικό» είναι

το χριστουγεννιάτικο δέντρο ;

Πότε, πώς και γιατί χρησιμοποιήθηκε το χριστουγεννιάτικο δέντρο σαν σύμβολο;

Σύμφωνα με μερικούς ερευνητές, οι χριστουγεννιάτικες γενικά δοξασίες και παραδόσεις, αποτελούν ένα μίγμα από κατάλοιπα της λατρείας του Σατούρνο (μιας θεότητας που ταυτίζεται με τον Κρόνο) κι άλλων δοξασιών που αναμίχθηκαν με τις χριστιανικές, για να ξεχαστεί στο πέρασμα των αιώνων η αρχική τους προέλευση.

Τον 4ο αιώνα μ.Χ. η 25η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως η μέρα της Γέννησης του Χριστού και ταυτόχρονα σαν η πρώτη μέρα του χρόνου. Ωστόσο υπάρχουν μαρτυρίες ότι τα Χριστούγεννα γιορτάζονταν στη Ρώμη στις 25 Δεκεμβρίου από το 336. Κι η ίδια αυτή μέρα ήταν κι η Πρωτοχρονιά.

Το δέντρο, σαν χριστουγεννιάτικο σύμβολο, χρησιμοποιήθηκε μετά τον 8ο αιώνα. Εκείνος που καθιέρωσε το έλατο σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν, σύμφωνα με την παράδοση, ο ΄Αγιος Βονιφάτιος, που για να σβήσει την ιερότητα που απέδιδαν οι ειδωλολάτρες στη δρυ, έβαλε στη θέση του το έλατο, σαν σύμβολο χριστιανικό και ειδικότερα σαν σύμβολο των Χριστουγέννων.

Φυσικά, στο πέρασμα των αιώνων, το νόημα του χριστουγεννιάτικου δέντρου πήρε αναρίθμητες μορφές. Κι αρχικά, για να συμβολίσει την ευτυχία που κρύβει για τον άνθρωπο η γέννηση του Χριστού, άρχισε να γεμίζει το δέντρο-σύμβολο με διάφορα χρήσιμα είδη, κυρίως φαγώσιμα κι αργότερα ρούχα κι άλλα είδη καθημερινής χρήσης, συμβολίζοντας έτσι πρακτικά την προσφορά των Θείων Δώρων, για να εξελιχτεί προοδευτικά σ' ένα απαραίτητο διακοσμητικό είδος της μέρας αυτής, που αργότερα πήρε και τη θέση της "Δωροθήκης"- του χώρου δηλαδή που σ'αυτόν τοποθετούσαν οι συγγενείς και φίλοι τα δώρα τους ο ένας για τον άλλο.


Για την Αγγλία ο Τσαρλς Ντίκενς, ο συγγραφέας εκείνης της εποχής, φρόντισε να ξαναπάρουν τα Χριστούγεννα την παλιά χαρούμενη γιορταστική μορφή τους, όσο κανένας άλλος. Κι αν σήμερα σ'ολόκληρο τον κόσμο το χριστουγεννιάτικο δέντρο θυμίζει αυτή τη μέρα, αυτό σίγουρα οφείλεται στον Ντίκενς, που σε διάφορα έργα του και πιο πολύ ακόμα στις χριστουγεννιάτικες ιστορίες του, και το πασίγνωστο Κρίστμας Κάρολ, το προβάλλει σαν βασικό χριστουγεννιάτικο σύμβολο.


Στην πατρίδα μας, το χριστουγεννιάτικο δέντρο το έφεραν για πρώτη φορά στην Αθήνα οι Βαυαροί.

Παρασκευή, 19 Δεκεμβρίου 2008

"Αναζητώντας την Προσδοκία των Εθνών (Στ)"


Καλέ μου Άγιε Βασίλη,


Μη σε παραπλανά η ηλικία μου: στην πραγματικότητα παραμένω το ίδιο παιδί που σου έστελνε τα ανορθόγραφα γράμματα για να ζητήσει κάποιο παιχνίδι από το μαγικό σου εργαστήρι και να φιξάρει το ραντεβού σας κάθε Πρωτοχρονιά. Είμαι το ίδιο παιδί που πίστευε ότι υπάρχεις ό,τι κι αν έλεγαν οι «ψιλιασμένοι» συμμαθητές της: Στον δικό μου κόσμο υπάρχεις, όσο υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την ανάγκη μιας αγκαλιάς, μιας ευγενικής χειρονομίας, ή ενός χαμόγελου. Υπάρχεις κι ας προσπαθούν οι μεγάλοι να σε απομυθοποιήσουν στα μάτια των παιδιών. Πιστεύω μάλιστα ότι όλη αυτή η κρίση «αλήθειας» δεν είναι παρά βουτιά στην απανθρωπιά και στο ψέμα του εδώ και του τώρα: Πράγματι, δεν υπάρχεις για τον άνθρωπο που ζει χωρίς φιλοσοφική διάθεση, που διακρίνει την προσφορά μόνο σ’ ένα καλοτυλιγμένο μεγάλο κουτί με κόκκινους φιόγκους και που δεν έχει διάθεση να δώσει παρά μόνο εκεί όπου φτάνει το χρέος ή – χειρότερα- το συμφέρον του. Δεν υπάρχεις για τον άνθρωπο που δεν κάνει όνειρα, που δεν έχει οράματα που ταΐζει το σώμα του μα αφήνει την ψυχή και το πνεύμα του ατάιστα και κακοποιημένα. Δεν υπάρχεις για τον κακομοίρη μεμψίμοιρο απαισιόδοξο και γκρινιάρη άνθρωπο του 21ου αιώνα, για εκείνον που δεν θέλει να δώσει στο συνάνθρωπό του, όχι ένα ποτήρι νερό, μα ούτε ένα χαμόγελο καλημέρας.


Νομίζω ότι καταλαβαίνεις καλύτερα από μένα το λόγο για τον οποίον διαψεύδεται η ύπαρξη σου στις μέρες μας: Ένας άγιος που δίνει, ένας άγιος που δεν κρατά για τον εαυτό του τίποτα, που μοιράστηκε την περιουσία του με τους συνανθρώπους του και που αφιερώνει τη νύχτα της πρωτοχρονιάς στο ρεβεγιόν της καρδιάς και της αγάπης, είναι επικίνδυνο σύμβολο σ’ έναν κόσμο αρπακτικών. Εάν πασχίζω όλο το χρόνο να εξαπατήσω το διπλανό μου για να πάρω τη θέση του στο ταμείο, στο πάρκιν ακόμα και στην εκκλησία (!) σε ποιον άγιο Βασίλη πιστεύω; Αν έχω διαρκώς παράπονα από τους ανθρώπους, γιατί δε μ’ αγαπούν, γιατί είναι αμαθείς, αστοιχείωτοι, μπανάλ, ηλίθιοι και βαρετοί, αν τους πλησιάζω μόνο όταν θέλω να ζητήσω κάτι και τσαντίζομαι και βρίζω Θεό και δαίμονες όταν δε μου δίνουν όσα τους ζητήσω, για ποιον Άγιο Βασίλη θα μιλήσω στο παιδί μου; Προφανώς για έναν Άγιο Βασίλη που δεν υπάρχει γιατί στ’ αλήθεια δεν υπάρχει τέτοιος Άγιος – προστάτης της αρπαγής και της ρεμούλας, της γκρίνιας, και της αλαζονικής κακομοιριάς.


Δεν ξέρω καλέ μου Άγιε Βασίλη αν υπάρχει άλλος Άγιος τόσο ταπεινωμένος, όσο εσύ, θυσιασμένος στο βωμό της Λουκούλιας υπερκατανάλωσης. Ο άνθρωπος που αγάπησε τη μόρφωση με όλο του το είναι, δε μοιράζεις πια βιβλία, ούτε γνώση στα μπουχτισμένα από παιχνίδια παιδιά , γιατί «το βιβλίο είναι φτηνό και βαρετό πρωτοχρονιάτικο δώρο». (Γουρλώνουν τα ματάκια τους από έκπληξη και δυσπιστία τα παιδιά όταν ακούνε ότι είσαι εσύ ο ίδιος Μέγας Βασίλειος , ο ένας από τους τρεις Ιεράρχες). Ο άνθρωπος της εγκράτειας και της προσφοράς εμφανίζεσαι πια σαν ευτραφές θύμα των γήινων εδεσμάτων, βουτηγμένος στη χοληστερίνη, γίνεσαι cartoon, πίνεις συγκεκριμένα αναψυκτικά και κρεμιέσαι από τα μπαλκόνια σα πρωτάρης διαρρήκτης .


Θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη για το βιασμό της υστεροφημίας σου, αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι, δε βιάζουμε τη δική σου υστεροφημία αλλά τη δική μας. Απλά το όνομά σου δανειστήκαμε, μα αφού δεν πιστεύουμε ότι υπάρχεις, αυτός ο χοντρούλης τύπος με την κόκκινη πρησμένη μύτη που εμφανίζεται κάθε Χριστούγεννα δεν είσαι εσύ, αλλά όλοι εμείς. Τις κοιλιές μας αγιοποιήσαμε, τα πάθη μας ντύσαμε με κόκκινη στολή κι αφήσαμε την αμάθεια και τη ρηχότητά μας να οδηγεί το έλκηθρο.


Γι’ αυτό δεν υπάρχεις Άγιε Βασίλη μου, γι΄ αυτό βιάζονται οι μεγάλοι να σε βγάλουν από τη ζωή και τα όνειρα των παιδιών τους: γιατί αν σε γνώριζαν οι αθώες παιδικές ψυχές, αν γνώριζαν το μεγαλείο και την ομορφιά σου, τη μόρφωση και την καλοσύνη σου, την εγκράτεια και τη σταθερότητά σου, θα έκριναν αυστηρότερα τους γονείς, τους παππούδες, τους δασκάλους, τους ιερείς, τους γείτονες, τον κόσμο των υπερφίαλων ενηλίκων και την υποκρισία τους. Επειδή λοιπόν καλέ μου, μια τέτοια κριτική θα ήταν επώδυνη για κάθε πληγωμένο εγωισμό, προτιμούμε να διδάσκουμε τα παιδιά μας ότι ο Άγιος δεν υπάρχει κι ότι τα δώρα τα φέρνουν οι γονείς, γιατί στο κάτω – κάτω δώρο για όλους μας είναι μόνο ό,τι έχει τιμή. Τα ανεκτίμητα οι φαύλοι δεν τα θεωρούν δώρα, αλλά σκουπίδια!


Για φέτος καλέ μου Άγιε Βασίλη, δε θα ζητήσω το ακριβό, αλλά το ανεκτίμητο , γιατί κουράστηκα να είναι φαύλη: Σου ζητώ λοιπόν φέτος, να πλησιάσεις στο κρεβατάκι κάθε νηπίου και να ψιθυρίσεις την αλήθεια σου στο αυτί του, πριν προλάβει η ενήλικη φαυλότητα να το αγγίξει. Αν το παρόν μοιάζει χαμένο, ψέλλισε τα ανεκτίμητα στην αθωότητα του μέλλοντος. Έτσι η Αγιότητά σου δε θα πάει χαμένη, ούτε οι επόμενες γενιές…


Με σεβασμό


Μάρω Σιδέρη

(via)

Πέμπτη, 18 Δεκεμβρίου 2008

"Αναζητώντας την Προσδοκία των Εθνών (E)"

(photo via)

Πού θα κάνουμε Χριστούγεννα φέτος; Πού θα γλυκάνουμε τους στοχασμούς μας; Και που θ’ ακουμπήσουμε ν’ αναπαυτεί η καρδιά μας; Θα ταξιδέψουμε; Πού; Στο Σεράγεβο, στη Ρουάντα, στα Τίρανα, στην Πόλη, στα κατεχόμενα της Κύπρου;


Πώς γίνεται να πληγώνουν τόσο τα ονόματα οι λέξεις!


Θα μείνουμε εδώ; Στη μίζερη καθημερινότητα του εφησυχασμού μας, στη νύχτα της ανίας του πολιτισμού μας;


Φέτος πού θα κάνουμε Χριστούγεννα; Σε ποια γωνιά του σύγχρονου παγκοσμίου στάβλου θ’ ανοίξουν τα μάτια μας στο θαύμα;


Πού θ’ αγγίξουμε το γιατί προτίμησε ο Χριστός στη γη το στάβλο; Γιατί δε δέχτηκε, δε χρειάστηκε τίποτε απ’ όσα με τόση τέχνη και ιδρώτα μαζέψαμε στη ζωή μας, τίποτε απ’ όσα –τόσα- αγοράζουμε και πουλάμε;


Κι όμως, ο αναπεσών Βασιλεύς στο στάβλο της γης τα είχε όλα. Τη φάτνη με τ’ άχυρα, π’ άγγιξε το τρυφερό χάδι της Παναγίας Κόρης, τη ζέστανε η πνοή της και τη μεταμόρφωσε σε λίκνο πολυτελές το δέος της Μητρικής Αγάπης. Είχε για σκέπασμα τη στοργική παρουσία του μνήστορος Ιωσήφ.


Στο στάβλο της γης ο αναπεσών Βασιλεύς είχε το θαυμασμό της καθαρής καρδιάς των ποιμένων. Την ιερή αναζήτηση των σοφών, τη δοξολογική χαρά των αγγέλων.


Πού θα κάνουμε φέτος Χριστούγεννα; Που θ’ αποθέσουμε την πέτρινη καρδιά μας, που πονάει; Πού θ’ αποκτήσουμε μια νέα καρδιά ν’ αγαπάει;


Εκεί που θ’ αλλάξουμε καρδιά. Εκεί θ’ ανοίξουν τα μάτια μας στο θαύμα. Εκεί θα βρούμε όσα είχε ο Χριστός στο στάβλο της γης. Εκεί θα κάνουμε Χριστούγεννα φέτος.


(via)

Τετάρτη, 17 Δεκεμβρίου 2008

"Αναζητώντας την Προσδοκία των Εθνών(Δ)"

(photo via)


Του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού Λόγος εις την Γέννησιν του Χριστού.

Ο Υιός του Θεού ενανθρώπησε για να χαρίσει ξανά στον άνθρωπο εκείνο για το οποίο δημιουργώντας τον, τον προόρισε. Τον δημιούργησε σύμφωνα με τη δική του εικόνα, διανοητή και ελεύθερο, προορισμένο να του μοιάζει, δηλαδή να ναι, όπως και ο δημιουργός του, τέλεια ενάρετος, πράγμα κατορθωτό για την ανθρώπινη φύση. Γιατί οι αρετές, δηλαδή η νηφαλιότητα, η ηρεμία, η ακεραιότητα, η αγαθοσύνη, η σοφία, η δικαιοσύνη, η ανεξικακία είναι πρωταρχικά, γνωρίσματα της θείας φύσης. Ο Θεός, λοιπόν, δημιούργησε τον άνθρωπο σε πλήρη κοινωνία μαζί του (τον δημιούργησε για να μείνει άφθαρτος, τον ανέβασε στην αθανασία με το να τον κρατά κοντά του). Εμείς, όμως, αυτά τα γνωρίσματα της θείας φύσης τα αλλοιώσαμε και τα μπερδέψαμε με την παράβαση της εντολής, και περάσαμε στην παράταξη της κακίας με αποτέλεσμα να χάσουμε την κοινωνία με το Θεο. Τις γαρ μετουσία φωτί προς σκότος; Και όταν πια στερηθήκαμε τη ζωή, πέσαμε στη φθόρα του θανάτου.



Επειδή, τώρα, ο Θεός μας πρόσφερε το ύψιστο και δεν το διαφυλάξαμε, χρειάστηκε να κατέβει αυτός στο χείριστο, δηλαδή στη δική μας ξεπεσμένη φύση, ώστε να μας ξαναδώσει, προσφέροντας και ενεργώντας ο ίδιος, την εξομοιωμένη μ΄ αυτόν εικόνα και τον αρχαίο προορισμό. Κι ακόμα να μας διδάξει το ενάρετο ήθος της βιωτής, αυτό το ήθος που ο ίδιος με την επίγεια ζωή του κατέστησε συγκεκριμένο και ευκολοκατόρθωτο. Κι ακόμα να μας ελευθερώσει από τη φθορά φέρνοντάς μας πάλι σε κοινωνία με τη ζωή, με το να ανοίξει ο ίδιος το δρόμο της δικής μας ανάστασης. Και ακόμα να ξανακάνει καινούργιο το θρυμματισμένο κι αγνώριστο κανάτι της ύπαρξής μας, να λύσει τα δεσμά της κυριαρχίας του διαβόλου επάνω μας προκαλώντας μας να αναγνωρίσουμε την κυριαρχία του Θεού. Και ακόμα να μας γεμίσει κουράγιο και να μας εκπαιδεύσει να πολεμούμε τον τύραννο με την υπομονή και την ταπείνωση.



Με την ενανθρώπηση, λοιπόν, του Υιού του Θεού καταργήθηκε η λατρεία των δαιμόνων, όλη η κτίση αγιάστηκε με το θείο του αίμα, οι βωμοί και οι ναοί των ειδώλων κατεδαφίστηκαν, ρίζωσε η γνώση του Θεού, λατρεύεται πια η ομοούσια Τριάδα, η άκτιστη θεότητα, ο ένας αληθινός Θεός ο δημιουργός και κυβερνήτης του σύμπαντος. Τώρα πια, πάλι, οι αρετές είναι κατορθωτός τρόπος ζωής, προσφέρθηκε η ελπίδα με την ανάσταση του Χριστού τώρα πια οι δαίμονες τρέμουν τούς ανθρώπους που προηγουμένως ήταν του χεριού τους. Και το πράγματι αξιοθαύμαστο, είναι πως όλα αυτά κατορθώθηκαν με το σταυρό και τα πάθη και το θάνατο. Κηρύχθηκε σ΄ όλη τη γη το Ευαγγέλιο της υποταγής στο Θεό, όχι με πολέμους και όπλα και στρατούς που σύντριβαν τούς εχθρούς. Κηρύχθηκε από λίγους γυμνούς, φτωχούς και αγράμματους, που διώχνονταν από παντού, που δέχονταν χτυπήματα, που θανατώνονταν, που κήρυτταν ένα σταυρωμένο και νεκρό, που όμως επικράτησαν απέναντι στους σοφούς και τούς ισχυρούς γιατί ακριβώς τούς ακολουθούσε η ακαταμάχητη δύναμη του σταυρωμένου. Ο θάνατος, ο πριν τρομακτικός, νικιέται, και καταδικάζεται τώρα ο απόβλητος και μισητός της ζωής.



Αυτά είναι τα αποτελέσματα της παρουσίας του Χριστού αυτές είναι οι συνέπειες της επιβολής της δύναμής του. Δεν έσωσε ένα λαό, όπως ο Μωυσής που φυγάδευσε από την Αίγυπτο τούς Εβραίους περνώντας τους μές΄ από τη θάλασσα για ν΄ απαλλαγούν από τη δουλεία του Φαραώ. Έσωσε ολόκληρη την ανθρωπότητα από τη φθορά του θανάτου και τον γεμάτο από κακία τύραννο, την αμαρτία. Και έσωσε τούς ανθρώπους όλους, όχι πειθαναγκάζοντάς τους να ασκήσουν την αρετή, όχι παραχώνοντάς τους στο χώμα, όχι καίοντάς τους και διατάσσοντας να λιθοβολούνται οι αμαρτωλοί, αλλά πείθοντάς τους με πραότητα, υπομονή και συγχωρετικότητα να διαλέξουν την αρετή και να συναγωνίζονται στους κόπους γι΄ αυτήν κι έτσι να ικανοποιούνται. Προηγουμένως όταν αμάρταναν ετιμωρούντο με χτυπήματα κι όμως επέμεναν στην αμαρτία και την είχαν θεοποιήσει τώρα δέχονται να υφίστανται χτυπήματα για χάρη της υπακοής στο Θεο και για χάρη της αρετής, δέχονται να κακοπαθούν και να θανατώνονται.



Δόξα σε Σένα Χριστέ, Λόγε του Θεού και Σοφία και Δύναμη και Θεέ Παντοκράτορα. Τι να Σου αντιδωρίσουμε εμείς οι άπραγοι για όλα όσα μας χάρισες; Όλα μας τα ΄χεις δοσμένα Εσύ και τίποτ΄ άλλο δεν ζητάς από μας πάρα ν΄ αποδεχτούμε τη σωτηρία που μας πρόσφερες, δίνοντάς μας ακόμα και τη δύναμη για να το κάνουμε. Και την προσπάθειά μας πάλι νιώθεις για χάρη γιατί είσαι απερίγραπτα αγαθός. Σ΄ ευχαριστούμε, Εσένα που μας έδωσες την ύπαρξη, μα και μας χάρισες την αιώνια ζωή Εσένα που και όταν την χάσαμε και την αρνηθήκαμε, μας οδήγησες πίσω σ΄ αυτήν με την ενανθρώπησή Σου που καμιά γλώσσα δεν τολμά να ερμηνεύσει.

(via)

Τρίτη, 16 Δεκεμβρίου 2008

"Aναζητώντας την Προσδοκία των Εθνών (Γ)"

(photo via)

Του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου.


Αδελφοί μου, Παιδιά μου,

Το μοναδικό και ανεπανάληπτο ιστορικό γεγονός που γιορτάζουμε σήμερα στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, οριοθετημένο με ποίηση εμπνευστική και δραματουργία ανυπέρβλητη, μουσική και αγιογραφία, λατρευτική μεγαλωσύνη και γνησιότητα κάλλους, μάς επιβάλλει ανάλογη με τη σπουδαιότητά του θεώρηση και ανάλογη στάση και αξιολόγηση, μακρυά από θρησκόληπτες κενολογίες και παιδαριώδη ρητορεύματα. Πρόκειται για ένα Μυστήριο που μόνο με τη σιγή μπορεί ο άνθρωπος να το τιμήσει. Άλλωστε "ου φέρει το μυστήριον έρευναν".


Όμως αν δεν μπορούμε να εξιχνιάσουμε το μυστήριο καθ' εαυτό, μπορούμε ωστόσο να νοιώσουμε τη χαρά για τη βεβαιότητα της λύτρωσης δια Ιησού Χριστού που ήλθε για όλους μας στον κόσμο. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι πράγματι ο Σωτήρας μας γιατί μόνος αυτός ένωσε στην Υπόστασή του τη θεία του και την ανθρώπινή μας φύση, χαρίζοντάς μας την αιώνια ζωή. Οι διάφοροι ανά τους αιώνες αιρετικοί από τους Δοκητές μέχρι τους Χιλιαστές, προσπάθησαν να λύσουν ορθολογιστικά το μυστήριο προσθέτοντας ή αφαιρώντας κάτι ή ολόκληρη τη μία από τις δύο φύσεις του Χριστού.


Κατά των παραχαράξεων αυτών αγωνίσθηκαν οι Πατέρες της Εκκλησίας με πολλές θυσίες και διεφύλαξαν το δόγμα ακέραιο. Πρέπει ο όλος άνθρωπος να προσληφθεί από τον όλον Θεό για να σωθή, γιατί καθώς χαρακτηριστικά λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος "Το γάρ απρόσληπτον, και αθεράπευτον. Ο δε ήνωται τω Θεώ τούτο και σώζεται " (Ρ. G. 37, 181). Αυτή την πίστη εκράτησε η Εκκλησία και αυτήν διδάσκει σε πείσμα του ορθολογισμού και του συγκρητισμού που επηρεάζουν σήμερα μεγάλη μερίδα ανθρώπων.


Το πνεύμα της εποχής διευκολύνει τη σύγχυση, και πολλοί χριστιανοί λέγουν: "Τι σημασία έχει τι δόγμα πρεσβεύεις. Ο Χριστός είναι ο ίδιος και εδώ κι εκεί ". Και άλλοι προεκτείνουν το ζήτημα σε μια τραγελαφική προσομοίωση, του Χριστού με άλλους μύστες θρησκειών και ομολογιών. Πρόκειται για πλάνη. Δεν μάς σώζει οποιαδήποτε πίστη στο Χριστό, αλλά η πίστη της Εκκλησίας. Ο ιδεολογικοποιημένος Χριστιανισμός δεν θεωρεί αναγκαία την Εκκλησία για τη σωτηρία του ανθρώπου. Όμως η Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού, που λυτρώνει όλα τα μέλη.


Εφέτος ζούμε για άλλη μια φορά τη λαχτάρα του ανθρώπου να στηριχθεί στη πίστη του. Πρόκειται για υπαρξιακή ανάγκη, που γίνεται πιο επιτακτική ύστερα από απογοητεύσεις που ο λαός μας γεύεται συνέχεια πότε από την διεθνή αδικία και πότε από τα προβλήματα της καθημερινής επιβίωσης. Η στροφή του προς την Εκκλησία πρέπει να συνδυάζεται με την ορθή και ακαινοτόμητη πίστη, αν θέλουμε να ξεφύγουμε από τη φολκλορική μετασκευή των Χριστουγέννων σε λεηλατημένο παραμύθι μόνο και μόνο για να κινηθεί η αγορά και να διασκεδάσει ο κόσμος.


ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
O Aρχιεπίσκοπος

Πηγή: www.enoriaka.gr

Δευτέρα, 15 Δεκεμβρίου 2008

" Μακαριστή Αντωνία Μπελεζώνη "

Μακαριστή Αντωνία Μπελεζώνη

Εκοιμήθη εν Κυρίω η Αντωνία Μπελεζώνη (ετών 82), μαθήτρια πιστή του αοιδίμου γέροντος π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου.

Αυτό που αφήνει χαραγμένο στην μνήμη μας η ζωή και η πολιτεία της μακαριστής Αντωνίας είναι η αθόρυβη διακονία και υπακοή στο θέλημα του Θεού.

Πραγματικά όλοι οι κατασκηνωτές την θυμούνται να εργάζεται αθόρυβα διδάσκοντας όμως με την "βοώσα σιωπή της".

Αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστος αδελφή ημών.

"Aναζητώντας την Προσδοκία των Εθνών (Β)"

(photo via)

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

"ΛΟΓΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΗΜΕΡΑΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ"


Σήμερα γεννιέται Αυτός, που υπάρχει αιώνια, και γίνεται αυτό, που ποτέ δεν υπήρξε. Είναι Θεός και γίνεται άνθρωπος! Γίνεται άνθρωπος και πάλι Θεός μένει! Ποιον γέννησε η Παρθένος; Τον Δημιουργό της κτίσεως και με τρόπο, που ο ίδιος θέλησε να γεννηθεί. Στην φύση δεν υπάρχει δυνατότητα μιας τέτοιας γεννήσεως. Εκείνος, όμως, σαν κύριος της φύσεως, επινόησε παράδοξο τρόπο γεννήσεως, κι έτσι έδειξε ότι, και άνθρωπος, που έγινε, δεν γεννήθηκε σαν άνθρωπος, μα όπως μόνο σε Θεό αρμόζει.

Εκείνος, που έπλασε τον Αδάμ από παρθένα γη, Εκείνος, που από τον Αδάμ κατόπιν δημιούργησε γυναίκα, γεννήθηκε σήμερα από Παρθένο κόρη, που νίκησε την φύση, ξεπερνώντας τον νόμο του γάμου. Ο Αδάμ τότε, χωρίς να έχει γυναίκα, γυναίκα απέκτησε. Η Παρθένος τώρα, χωρίς να έχει άνδρα, άνδρα γέννησε. Και γιατί έγινε αυτό; Να γιατί: Οι γυναίκες είχαν ένα παλαιό χρέος προς τους άνδρες, αφού από τον Αδάμ είχε βλαστήσει γυναίκα χωρίς την μεσολάβηση άλλης γυναίκας. Γι’ αυτό η Παρθένος σήμερα ξεπληρώνοντας το χρέος της Εύας στους άνδρες, γέννησε χωρίς άνδρα, δείχνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο την ισοτιμία της φύσεως. Σώος έμεινε ο Αδάμ μετά την αφαίρεση της πλευράς του˙ αδιάφθορη έμεινε η Παρθένος μετά την γέννηση του βρέφους.


Αλλά πρόσεξε και κάτι ακόμη: Δεν έπλασε ο Κύριος κάποιο άλλο σώμα, για να εμφανισθεί στην γη, αλλά έλαβε το σώμα του ανθρώπου, για να μην φανεί ότι περιφρονεί την ύλη, από την οποία δημιουργήθηκε ο Αδάμ. Έτσι, ήλθαν Θεός και άνθρωπος σε μυστική ένωση και ο διάβολος, που είχε υποδουλώσει τον άνθρωπο, τράπηκε σε φυγή.


Σ’ αυτόν λοιπόν, τον Λόγο του Θεού και Υιό της Παρθένου, που άνοιξε τον δρόμο μέσα σε τόπο αδιάβατο, ας αναπέμψουμε δοξολογία μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.


Πηγή: www.neotita.gr

Πέμπτη, 11 Δεκεμβρίου 2008

" Αναζητώντας την Προσδοκία των Εθνών "

(photo via)

-Επιθυμώντας και ελπίζοντας να ζήσουμε φέτος Χριστούγεννα πραγματικά και αληθινά που θα μας σημαδέψουν ευεργετικά την πορεία μας στον μάταιο κόσμο αυτό σας ανακοινώνουμε πως από την Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008 και κάθε ημέρα μέχρι την μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων θα ανεβάζουμε κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας και όχι μόνο σχετικά με το νόημα των Χριστουγέννων.


(Τα κείμενα θα τα επιλέγουν μέλη των Νεανικών Ομάδων της Αναπλαστικής Σχολής Πατρών.)

" Έχω Καρκίνο "

(Άγιος Παρθένιος θεραπευτής καρκινοπαθών)

Θα ήταν μια συνηθισμένη μέρα η σημερινή. Και μάλιστα πολύ καλύτερη από τις προηγούμενες. Η δουλειά πήγε καλά σήμερα, τα σχέδια για τις γιορτές ήταν πολλά. Μέχρι που χτύπησε το τηλέφωνο. ΚΑΡΚΙΝΟΣ. Έτσι απλά το είπε. Είχε κλάψει λίγο πριν, δεν είμαι και σίγουρος. Έχω ΚΑΡΚΙΝΟ Κώστα, είπε. Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ έχει «παράδοση» στην οικογένειά μας. Πριν 3 χρόνια ο πατέρας χτυπήθηκε από αυτή την αγάπη Του Θεού. Έφυγε στις 28 Οκτωβρίου του 2005, από τον «ΑΓΙΟ ΣΑΒΒΑ», ανήμερα της Αγίας Σκέπης. Δοξολογούσαμε το Θεό εκείνη την ημέρα και ευχαριστούσαμε την Παναγία μας που τον πήρε την ημέρα της. Ακούγονται ίσως «τρελά» όλα αυτά… Δοξολογούσατε το Θεό επειδή …πήρε τον πατέρα σας;;; ΝΑΙ! Ο πατέρας ήταν άθρησκος. Πέρασε Κατοχές, Εμφύλιο, Μακρονήσια, Άγιο Ευστράτιο, επιθέσεις ΧΙτών, απορρίφθηκε από την Εμποροπλοιάρχων λόγω φρονημάτων και εργάσθηκε στις οικοδομές για 50 χρόνια. Άθεο τον φώναζαν αλλά απλά ΑΘΡΗΣΚΟΣ ήταν. Άθεος έλεγε πως ήταν και χασκογελούσε, ΕΩΣ ΟΥ…


Μέχρι την ημέρα που ψηλάφισε τις πληγές του Κυρίου. Μέχρι την ώρα που αυτός ο ΑΡΝΗΤΗΣ του Υπερφυσικού είδε την Παρουσία Του Κυρίου. Τον πήγα με το ζόρι στο νοσοκομείο θυμάμαι. Ο γιατρός δεν χρειάστηκε πολύ χρόνο για να μου το πει. ΚΑΡΚΙΝΟΣ, είπε απλά. Ο πατέρας γέλασε και τίναξε νευρικά το Ριζοσπάστη - πάντα τον αγόραζε πρωί πρωί λες και φοβόταν μην εξαντληθεί. Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ «κράτησε» 4 χρόνια.


Ο πατέρας γνώρισε το Χριστό με ένα θαύμα. Πήγαμε στον άγιο Παρθένιο (θεραπευτής καρκινοπαθών) και προσπάθησε να ανάψει το καντήλι του αγίου. Δεν άναβε. Σκέφτηκε να πάει στο αμάξι και να φέρει άλλο αναπτήρα. Μόλις γύρισε την πλάτη του το καντήλι έβγαλε φλόγα ενός μέτρου. Ο πατέρας δεν μίλησε… το είδαμε όλοι αυτό που έγινε. Εκείνος δεν μίλησε. Ήταν έτοιμος όμως. Ζήτησε ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον Χριστό. Τον δέχτηκε στην καρδιά του. Πίστεψε στον Κύριο. Τις τελευταίες μέρες του μας έλεγε Πατερικό Λόγο, χωρίς να έχει ιδέα από Πατέρες. Ο πατέρας συγχωρέθηκε και είναι στον παράδεισο του Χριστού. Το ξέρω αυτό. Δεν μπορώ να σας το αποδείξω. Το ξέρω όμως. Την μέρα που έφυγε για τον Χριστό γιόρταζε η Παναγία μας. Συμβολισμός; Για κάποιους αφελείς όπως εγώ, Ναι. Θυμάμαι στο διπλανό δωμάτιο έφυγε και κάποιος άλλος αδελφός. Η γυναίκα του βλασφημούσε την Παναγία που της πήρε τον άντρα. Εμείς στο άλλο δωμάτιο είχαμε στήσει Δοξολογία. Κάποιος έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο και πήγε στην πραγματική πατρίδα του. Δεν είναι αυτός λόγος να δοξολογείς τον Κύριο;


Η αδελφή μου έχει ΚΑΡΚΙΝΟ. Και το έμαθα σήμερα το μεσημέρι. Δεν πήγα κοντά της. Προτίμησα να προσευχηθώ. Δεν ήξερα όμως αν έπρεπε να προσευχηθώ για αυτήν ή για μένα. Έχουμε δρόμο μπροστά μας Ελένη. Θα είμαι μαζί σου. Δεν θα ξεχάσω ΠΟΤΕ αυτό που είπες σήμερα. «Ο Χριστός ξέρει τι κάνει» είπες. «Ξέρει τι κάνει για να με σώσει» είπες. Και θυμάμαι τον γέροντα που είπε:


Ο Θεός δεν επιτρέπει να βρεθεί το φάρμακο του Καρκίνου γιατί έχει ΓΕΜΙΣΕΙ ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ από αυτόν. Κράτα γερά αδελφή. Είμαι μαζί σου. Και ο Χριστός.


Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με τον αμαρτωλόν.

(via)

Τρίτη, 9 Δεκεμβρίου 2008

"Υγεία - Σημαντικές Συμβουλές"

(via)

-Απάντησε στο τηλέφωνο με το ΑΡΙΣΤΕΡΟ αυτί.

-Μην πίνεις καφέ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ την ημέρα.
-Μην καταπίνεις φάρμακα με ΚΡΥΟ νερό.
-Μην τρώς ΤΕΡΑΣΤΙΑ γεύματα μετά τις 5μμ.
-Ελαχιστοποίησε την ποσότητα των ΛΑΔΕΡΩΝ
φαγητών που καταναλώνεις.
-Πίνε περισσότερο ΝΕΡΟ την ημέρα, λιγότερο τη νύχτα.
-Κράτα απόσταση από ΦΟΡΤΙΣΤΕΣ κινητών τηλεφώνων.
-Μη χρησιμοποιείς ακουστικά κεφαλιού ή αυτιών
για ΜΕΓΑΛΗ χρονική περίοδο.
-Ο καλύτερος χρόνος για τον ύπνο είναι
από τις 10 μμ το βράδυ μέχρι τις 6 πμ το πρωί.
-Μη ξαπλώσεις αμέσως μετά τη λήψη
φαρμάκων πριν κοιμηθείς.
-Όταν η μπαταρία σου βρίσκεται στην ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ γραμμή,
μην απαντήσεις στο τηλέφωνο
γιατί η ακτινοβολία είναι 1000 φορές μεγαλύτερη!!!.
Πηγή: www.agiooros.freeforums.org

Δευτέρα, 8 Δεκεμβρίου 2008

" Αντίο μικρέ Αλέξη "

Σχετικά με τον άδικο χαμό του δεκαπεντάχρονου Αλέξη Γρηγοροπούλου η Αναπλαστική Σχολή Πατρών δηλώνει:

"Πραγματικά αυτό το τραγικό γεγονός που συνέβη μας συγκλονίζει και μας προκαλεί πολλά ερωτηματικά που δύσκολα μπορούν ν' απαντηθούν".

Ως Νεανικές Ομάδες της Αναπλαστικής Σχολής Πατρών ευχόμαστε και προσευχόμαστε ο Θεός ν' αναπαύση την ψυχή του μικρού Αλέξη που τόσο σύντομα αναχώρησε από τον κόσμο αυτό και να δίδει παρηγοριά και παραμυθία στους γονείς του, που ο πόνος τους ραγίζει την καρδιά όλων μας.

(photo via)

Πέμπτη, 4 Δεκεμβρίου 2008

"Εκκλησία και Νέες Τεχνολογίες"

(photo via)

" Kατά πόσο πιστεύετε ότι η Εκκλησία έχει αξιοποιήσει τις Νέες Τεχνολογίες;"

  1. Πολύ
  2. Αρκετά
  3. Λίγο
  4. Καθόλου
  5. ΔΞ/ΔΑ
(Καταθέστε την ψήφο σας δίπλα)

Τρίτη, 2 Δεκεμβρίου 2008

" Γενοκτονία των Αρμενίων: Ιστορικό Γεγονός ή όχι;"

(photo via)

Το MSNBC πραγματοποιεί μία έρευνα για το αν η Γενοκτονία των Αρμενίων θα πρέπει να αναγνωριστεί από τις ΗΠΑ ή όχι. Η Γενοκτονία των Αρμενίων αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός, μεταξύ άλλων από τους Τούρκους ενάντια στην Ανθρωπότητα, και θα πρέπει οπωσδήποτε να αναγνωριστεί.

Η Αναπλαστική Σχολή Πατρών προτείνει:

"Αφιερώστε ελάχιστο από το χρόνο σας και ψηφίστε στην σελίδα του
MSNBC!"


Δευτέρα, 1 Δεκεμβρίου 2008

" Κυρός Ιωάννης Ανδρικόπουλος "

(photo via)

Εκοιμήθη εν Κυρίω,ο μακαριστός κυρός Ιωάννης Ανδρικόπουλος (ετών 85), μέλος της Αναπλαστικής Σχολής Πατρών.

Η εξόδιος ακολουθία εψάλη στον Ι.Ν.Αγ.Τριάδος Πατρών, την Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008, χοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών, Φωκίδος κ.Αθηναγόρου και Πατρών κ.Χρυσοστόμου.

Ευχόμεθα ο Θεός ν' αναπαύσει την ψυχή του.

Καλό παράδεισο!


Το Διοικητικό Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος
Χαράλαμπος Παρασκευόπουλος.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...