Ο γιατρός, η κηδεία, η εγχείρηση

Ένας γιατρός μπαίνει βιαστικός στό νοσοκομείο αφού τόν κάλεσαν για μια επείγουσα χειρουργική επέμβαση.
Απάντησε το συντομότερο δυνατό, άλλαξε ρούχα καί πήγε κατευθείαν στην αίθουσα του χειρουργείου.
Πηγαίνοντας προς το χειρουργείο βρήκε τον πατέρα του παιδιού που θα χειρουργούσε στην αίθουσα αναμονής.

Μόλις είδε το γιατρό του φώναξε:
-"Γιατί έκανες τόση ώρα να έρθεις;
-Δεν ξέρεις ότι η ζωή του γιου μου είναι σε κίνδυνο;
-Δεν έχεις καμιά αίσθηση ευθύνης;"
Ο γιατρός χαμογέλασε και είπε:

-"Συγνώμη που δεν ήμουν στο νοσσοκομείο αλλά ήρθα όσο μπορούσα πιο γρήγορα αμέσως όταν με κάλεσαν..
-Και τώρα ηρεμήστε για να κάνω και εγώ τη δουλειά μου."

- "Να ηρεμήσω; Αν ήταν ο γιος σας τώρα σ' εκείνο το δωμάτιο θα ηρεμούσατε;
- Αν ο γιος σας πέθαινε τώρα τι θα κάνατε;;"
Είπε ο πατέρας οργισμένος.

Ο γιατρός χαμογέλασε πάλι και είπε:

- "Θα σας έλεγα ότι από τη σκόνη ερχόμαστε και στη σκόνη καταλήγουμε, ευλογημένο να είναι το όνομα του Κυρίου, προσευχηθείτε και θα κάνουμε το καλύτερο με τη βοήθεια του Θεού".

- "Να δίνουμε συμβουλές, όταν δεν μας αφορά κάτι, είναι εύκολο" μουρμούρησε ο πατέρας.

Το χειρουργείο πήρε κάποιες ώρες. Μετά από αυτό, ο γιατρός βγήκε χαρούμενος.
- "Δόξα τω Θεώ ο γιος σας σώθηκε" και χωρίς να περιμένει απάντηση από τον πατέρα συνέχισε να περπατάει στο διάδρομο.
- "Αν έχετε κάποια ερώτηση ρωτήστε τη νοσοκόμα"

- "Γιατί είναι τόσο αλαζόνας; Δεν μπορούσε να περιμένει λίγα λεπτά για να τον ρωτήσω για την κατάσταση του γιου μου;" ρώτησε τη νοσοκόμα λίγα λεπτά αφού έφυγε ο γιατρός.

Η νοσοκόμα απάντησε με δάκρυα στα μάτια:
-"Ο γιος του πέθανε χτες σε αυτοκινητιστικό ατύχημα. Όταν τον καλέσαμε για το γιο σας ήταν στην κηδεία και τώρα που σώθηκε ο γιος σας έφυγε τρέχοντας για να ολοκληρωθεί η κηδεία"!!

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος στήν ἐνθρόνιση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Buzau στή Ρουμανία.

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος στήν ἐνθρόνιση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Buzau στή Ρουμανία.

    Προσκεκλημένος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Buzau κ. Κυπριανοῦ, μετέβη στήν Ρουμανία ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, προκειμένου νά παραστῇ καί νά συμμετάσχῃ στίς λαμπρές τελετές τῆς ἐνθρονίσεως τοῦ ἐκλεγέντος Ἱεράρχου, μέ τόν ὁποῖο συνδέεται μέ δεσμούς πνευματικῆς φιλίας ἀπό πολλῶν ἐτῶν.

   Τόν Σεβασμιώτατο συνόδευσαν ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμ. π. Ἀρτέμιος Ἀργυρόπουλος καί ὁ Ἱερολογιώτατος Διάκονος Ἱερόθεος Ἀνδρουτσόπουλος.

   Ὁ Σεβασμιώτατος μέ τήν συνοδεία του ἔγιναν δεκτοί στό Πατριαρχεῖο Ρουμανίας τό Σάββατο 9 Μαρτίου 2013 ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο Buzau κ. Κυπριανό καί ἐν συνεχείᾳ μετέβησαν στήν πόλη Buzau, ἕδρα τοῦ νέου Ἀρχιεπισκόπου.

     Τό βράδυ τῆς ἰδίας ἡμέρας ὁ Σεβ. κ. Χρυσόστομος, συναντήθηκε μέ τόν Μακαριώτατο Πατριάρχη Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ, καί Ρουμάνους Ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἔφθασαν στή ὡς ἄνω πόλη γιά τήν ἐνθρόνιση τοῦ νέου Ἱεράρχου.

  (Στήν Ἐκκλησία τῆς Ρουμανίας εἶναι νωπές ἀκόμα οἱ συγκινητικές στιγμές τῆς ὑποδοχῆς τῆς Ἁγίας Κάρας τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου στό Βουκουρέστι, τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2011, ὅπου χιλιάδες Ρουμάνοι μέ ἐπικεφαλῆς τόν Πατριάρχη Ρουμανίας καί τήν Ρουμανική Ἱεραρχία ὑπεδέχθησαν τόν χαριτόβρυτο θησαυρό).

   Τήν ἄλλη ἡμέρα Κυριακή 10 Μαρτίου 2013, στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Buzau, ἐτελέσθη Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρουμανίας κ. Δανιήλ.

   Στήν Θεία Λειτουργία ἔλαβαν μέρος ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Προικονήσου κ. Ἰωσήφ, ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Παναγιωτάτου καί Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ἰλαρίων ἀπό τήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Ταμασοῦ κ. Ἠσαίας ἀπό τήν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πατρῶν κ. Χρυσόστομος καί πολλοί Ρουμάνοι Ἀρχιερεῖς.

   Μετά τήν Θεία Λειτουργία, ἔγινε ἡ τελετή τῆς ἐνθρονίσεως τοῦ νέου Ἀρχιεπισκόπου, στήν ὁποία ὡμίλησαν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ρουμανίας κ. Δανιήλ, ἐκπρόσωπος τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς χώρας, ὁ Ὑπουργός Θρησκευμάτων, ἐκπρόσωπος τῶν Ἱερέων τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Buzau καί ἀκολούθησε ὁ βαρυσήμαντος ἐνθρονιστήριος λόγος τοῦ νέου Ἱεράρχου.

    Στίς ἐκκλησιαστικές τελετές τῆς ἐνθρονίσεως  συμμετεῖχε πλῆθος Κληρικῶν, Μοναχῶν καί Μοναζουσῶν καί εὐσεβοῦς Λαοῦ, οἱ ὁποῖοι εὐχήθηκαν ἀπό καρδίας τά δέοντα στόν νέο τους πνευματικό πατέρα.

    Τήν Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013, ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Buzau κ. Κυπριανός, ἐξενάγησε τόν Σεβ. Πατρῶν κ. Χρυσόστομο καί τήν συνοδεία του, στούς χώρους τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς καί ἐν συνεχείᾳ μετέβησαν γιά προσκύνημα στίς ἱστορικές Ἱερές Μονές, Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου, Τσολάνο (ἀνδρῴα) καί Ἄγ. Τριάδος, Ρετέστ (γυναικεία), τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Buzau.

    Στή συνέχεια ὁ Σεβ. Buzau κ. Κυπριανός συνόδευσε τόν Σεβ. Πατρῶν κ. Χρυσόστομο στό ἀεροδρόμιο τοῦ Βουκουρεστίου ἀπό ὅπου ἀνεχώρησε γιά Ἑλλάδα.

   Ὁ Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος Buzau κ. Κυπριανός μέχρι τώρα Βικάριος (βοηθός) τοῦ Πατριάρχου Ρουμανίας κ. Δανιήλ καί Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας εἶναι Ἱεράρχης πεπαιδευμένος, γνώστης πολλῶν γλωσσῶν, ἑλληνομαθής καί φιλέλλην, καθώς ἔχει περατώσει τίς θεολογικές σπουδές του στό Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης καί ἔχει ὑπηρετήσει ὡς διάκονος κατά τήν διάρκεια τῶν σπουδῶν του, στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ( Ἱερά Μητρόπολη Ἐδέσσης).

ΑΦΕΝΤΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ ΕΊΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ.... ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ!

 

EΛΛΗΝΕΣ...ΩΡΕ ΕΛΛΗΝΕΣ!

Τι πάθατε ωρέ Έλληνες;

Τι λιγοψυχάτε; 

Τι τους αφήνετε να αλωνίζουν το τόπο μας;

Ειστε Έλληνες!
Τι προσκυνάτε;

Λησμονάτε μωρέ την δοξασμένη ιστορία μας;

Σηκώστε ψηλά το κεφάλι!

Εμείς οι Έλληνες....δεν προσκυνούμεν!

Τι τα δενδρα μας αν τα κόψεις και τα κάψεις....

την γην δεν θέλει την σηκώσεις!

Μονο ένας Έλληνας να μείνει,

πάντα θα πολεμούμε

για να μην ελπίζει κανείς

οτι τούτη τη γή ,

τη γή των προγόνων και των παιδιών μας

θα την κάνει ποτέ δική του!

ΕΝΩΘΕΙΤΕ!

Κοιτάτε ίσια μπροστά!

Δεν λυπάστε τα παιδιά σας ωρέ;

Αυτά που θάναι στη σκλαβιά, χωρις ελπίδα ;

Διαλέξανε την πατρίδα μας πρώτα

για να δημιουργήσουν τους σύγχρονους ΔΟΥΛΟΥΣ,

τις σύγχρονες γαλέρες!

Αν καταφέρουν να υποτάξουν πρώτα εμάς ,

θα συνεχίσουν και με τους άλλους...!

Τι κληρονομιά θα αφήσετε πίσω σας;

Κοιτάτε ίσια  μέσα στα μάτια των παιδιών σας

και αποφασίστε!

Μην αργοπορείτε άλλο όμως!

Δείτε ωρέ καθαρά!

Είναι μια χούφτα άνθρωποι !

Και  ΕΣΕΙΣ όλοι...  Μ ι λ ι ο ύ ν ι α !!!!

Και αφήνετε να σας κάνουν καλά αυτή η φούχτα απο παλιανθρώπους;
Τι θαρρείτε;  δεν έχετε τη δύναμη να αλλάξετε τα πράγματα;

Έξω καιροφυλακτούν τα Όρνια να φάνε τις σάρκες σας και

μένετε άπραγοι;

Επειδή δεν οράτε όπλα με σφαίρες να λυσομανάνε  γύρω σας

θαρρείτε οτι δεν είστε σε ....πόλεμο;

Μα... τα όπλα που χρησιμοποιούν και σας πολεμάνε

είναι πιο επικίνδυνα και εξοντωντικά απο εκείνα τότες,

τα δικά μας...

Είναι τα μνημόνια, τα χαράτσια, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας,

είναι η φορολογία στα ύψη, σε λίγο θα σας πάρουν τα σπίτια,

την περιουσία και οτι έχει απομείνει..

Αρπάζουν την ίδια σας τη ΖΩΗ και

ακόμα μένετε με σταυρωμένα χέρια;

Ακούστε καλά αδέλφια!

ΑΦΕΝΤΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ ΕΊΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ.... ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ!

Στοχαστείτε το πολύ καλά αυτό!

Αν συνεχίσετε νάστε "κουρνιασμένοι στη φωλιά σας",

βάζετε την υπογραφή σας στο ξεπούλημα της πατρίδας,

που σημαίνει οτι συμφωνείτε με τη φτώχεια,

την εξαθλίωση, με τη σκλαβιά,
για εσάς και ούλα τα αδέλφια σας!

Το αντέχετε μωρέ αυτό;
Γιατί εγώ δεν μπορώ  να τ΄αντέξω,
ούτε απο δω που στέκομαι και το θωρώ!

Αυτο δεν το θέλει ο Θεός για εσάς!

Αλοίμονο!
Δεν μπορεί και αυτός να κάνει τίποτε,

αν δεν κάνετε κάτι και οι ίδιοι!

Αδέλφια,

μπορείτε να αφήνετε το σπίτι σας ξέφραγο αμπέλι;

Να μπαίνει ο ένας και ό άλλος;

Είμαστε ούλοι σ΄ αυτό!

Είμαστε οι πολλοί!

Και εμεις οι Έλληνες, έχουμε καρδιά!

Ναστε σίγουροι ...
πως ταχιά πάλι....
ΕΜΕΙΣ θα ειμαστε ΝΙΚΗΤΕΣ!

                Υπογραφή
               

                          Θόδωρος Κολοκοτρώνης

Ο μαραγκός και το φέρετρο

Ένας από τους φανατικότερους και σκληρότερους διώκτες της Εκκλησίας του Χριστού ήταν και ο αυτοκράτορας Ιουλιανός ο Παραβάτης. Έκανε στόχο του, να εξαλείψει το Χριστιανισμό και να αναβιώσει την ψεύτικη και δαιμονική θρησκεία των ειδώλων.
Κάποτε, για να έχει μια προσωπική ενημέρωση για τα ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ της προσπάθειας του, έκανε μια μεγάλη περιοδεία σε διάφορες επαρχίες της αυτοκρατορίας του. Έφτασε και στην Αντιόχεια. Εκεί συνάντησε έναν παλιό του γνωστό. Τον Χριστιανό Αγάθωνα, που τον γνώριζε από τα νεανικά του χρόνια. `Ο Ιουλιανός θέλησε να τον ειρωνευτεί για την πίστη του στον Χριστό, να του πουλήσει πνεύμα. Τον χαιρέτησε λοιπόν και τον ρώτησε εμπαικτικά:
-Τι γίνεται μ' εκείνον τον μαραγκό από την Γαλιλαία; Πώς πάνε oι δουλειές του; Έχει ακόμα δουλειά;
Ο Αγάθων τότε απάντησε: Βεβαίως, βασιλιά μου. Έχει αρκετή απασχόληση. Τώρα τελευταiα φτιάχνει ένα φέρετρο. Για την μεγαλειότητα σου.
Μετά από 6 μήνες ο Ιουλιανός πέθαινε σε μια μάχη εναντίον των Περσών με την κραυγή: «Νενίκηκάς με, Γαλιλαίε!».
Πράγματι! Με πόση ακρίβεια η Ιστορία δικαιώνει τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, που παρατηρούσε:
«Από πόσους πολεμήθηκε η Εκκλησία.. Αλλά ποτέ δεν νικήθηκε! Πόσοι τύραννοι! Πόσοι Στρατηγοί! Πόσοι βασιλείς! Ο Αύγουστος, ο Τιβέριος, o Γάιος, ο Κλαύδιος, ο Νέρων, άνθρωποι με τεράστια δύναμη, την πολέμησαν, ενώ όταν ακόμη στα σπάργανά της. Αλλά δεν κατάφεραν να την ξεριζώσουν... Πού είναι, όσοι πολέμησαν την Εκκλησία;» Δεν γίνεται πια λόγος γι' αυτούς. 
Έχουν λησμονηθεί... Που είναι η 'Εκκλησία; Υψώνεται υπεράνω του ουρανού και λάμπει περισσότερο και από τον ήλιο. Είναι οδυνηρό νά κλωτσάει κανείς σε μυτερά καρφιά. Δεν χαλάει τα καρφιά. Τα ποδιά του ματώνει. Τα κύματα δεν την διαλύουν την πέτρα. Αυτά διαλύονται σε αφρό... Τίποτε δεν εiναι δυνατότερο από την Εκκλησία, άνθρωπε. Αν έχεις πόλεμο με έναν άνθρωπο, η θα νικηθείς ή θα νικήσεις. Αν έχεις πόλεμο, όμως, με την Εκκλησία είναι αδύνατον να νικήσεις... Ακουέτωσαν ταύτα "Έλληνες. Ακουέτωσαν Ιουδαίοι...».

Διάσημος Ολλανδός ηθοποιός βαφτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός και έγινε ερημίτης!

«Στο βίντεο υπάρχουν αποσπάσματα από τη βάπτιση ενός Ολλανδού και στη συνέχεια την υπαίθρια Θ. Λειτουργία και την πρώτη φορά που ο νεοφώτιστος μεταλαμβάνει το Σώμα και το Αίμα του Ιησού Χριστού... Και το όνομα αυτού... Νεκτάριος!!

Βλέπουμε την πομπή προς το σημείο όπου θα γίνει η βάπτιση με τους πιστούς να κρατάνε εικόνες στα χέρια: του Αγίου Νεκταρίου, αλλά και του μακαριστού Γέροντος Πορφυρίου! 

Η βάπτιση έγινε την Πέμπτη 21 Απριλίου 2011. Ο μοναχός με το ράσο και τα άσπρα γένια είναι ο Ολλανδός Josef Van den Berg, πρώην μαριονετίστας, θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός, ο οποίος τώρα ζει ως ερημίτης.

Γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου 1949 και παράτησε το θέατρο στα 42 του, στο απόγειο της δόξας του και με θαυμαστό τρόπο κάτι άλλαξε μέσα του και αποφάσισε να παρατήσει ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΧΡΗΜΑ , ΔΟΞΑ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΦΙΛΟΥΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ, να γίνει Ορθόδοξος Χριστιανός και να ασκητέψει σε μια καλύβα στην Ολλανδία, αφού πρώτα συνάντησε τον Γέροντα Σωφρόνιο στο Έσσεξ και στη συνέχεια το γέροντα Πορφύριο, αλλά και τον Γέροντα Παϊσιο στο Αγ. Όρος.

Η βάπτιση έγινε στο Waal κοντά Neerijnen από τον πατέρα Dušan. Παρόντες ήταν αρκετοί διάκονοι και ιερείς από τις σερβικές ενορίες Sveti Nektarije Eginski από Breda, Sveta Trojica από το Ρότερνταμ, αλλά και τη ρωσική ενορία Αγίου Τύχων από Nijmegen και εβδομήντα ορθόδοξοι πιστοί.

Αυτά είναι τα θαύματα της πίστεως μας ανά την Ορθόδοξη Οικουμένη. Στο βίντεο αξίζει να παρατηρήσετε το υπαίθριο παρεκκλήσιο, αλλά και την Αγία Τράπεζα που είναι πάνω στο μικρό καροτσάκι που χρησιμοποιούσε ως μαριονετίστας ο ερημίτης Ολλανδός μοναχός.»

Πηγή: Αγιορείτικο Βήμα

Η εξέταση της καρδιάς...

Ἕνας ἱερεὺς ζηλωτὴς, μὲ πλούσια δράση, εἶδε κάποτε ἕνα ὄνειρο : 

«Καθόμουνα στὴν πολυθρόνα μου, κουρασμένος κι ἐξαντλημένος ἀπὸ τὴν ἐργασία. Τὸ σῶμα μου πονοῦσε ἀπ’ τὴ μεγάλη κόπωση.

Πολλοὶ στὴν ἐνορία μου ζητοῦσαν τὸν πολύτιμο «Μαργαρίτη». Καὶ πολλοὶ τὸν εἶχαν βρεῖ. Ἡ ἐνορία μου προόδευε ἀπὸ κάθε ἄποψη. Ἡ ψυχὴ μου πλημμύριζε ἀπὸ χαρά, ἐλπίδα καὶ θάρρος. Τὰ κηρύγματά μου ἔκαναν μεγάλη ἐντύπωση. Πολλοὶ προσήρχοντο στὴν Ἐξομολόγηση. Ἡ ἐκκλησία μου ἦταν πάντοτε ἀσφυκτικὰ γεμάτη. Εἶχα κατορθώσει νὰ κινητοποιήσω ὁλόκληρη τὴν ἐνορία.

Ἱκανοποιημένος ἀπ’ ὅλα, ἐργαζόμουνα κάθε μέρα μέχρις ἐξαντλήσεως. Ἐνῷ σκεπτόμουνα ὅλα αὐτὰ, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβω, μὲ πῆρε ὁ ὕπνος. Τότε συνέβη τὸ ἑξῆς, ποὺ θὰ σᾶς περιγράψω:

Ἕνας ξένος μπῆκε στὸ δωμάτιο χωρὶς νὰ χτυπήσει τὴν πόρτα. Τὸ πρόσωπό του ἦταν γλυκὸ κι εἶχε μεγάλη πνευματικότητα. Ἦταν καλὰ ντυμένος καὶ κρατοῦσε στὸ χέρι του μερικὰ ὄργανα χημικοῦ ἐργαστηρίου. Ἡ ὅλη του ἐμφάνιση προκαλοῦσε παράξενη ἐντύπωση. Ὁ ξένος μὲ πλησίασε. Κι ἐνῷ μοῦ ἅπλωνε τὸ χέρι του γιὰ νὰ μὲ χαιρετήσει, μὲ ρώτησε:

-Πῶς πάει ὁ ζῆλος σου;

Ἡ ἐρώτηση αὐτὴ μοῦ προξένησε μεγάλη χαρά. Γιατὶ ἤμουν πολὺ ἱκανοποιημένος μὲ τὸ ζήλο μου. Καὶ δὲν εἶχα καμία ἀμφιβολία, πὼς κι αὐτὸς ὁ ξένος θὰ ἦταν πολὺ χαρούμενος, ἄν τὸν γνώριζε.

Τότε, ὅπως θυμᾶμαι ἀπ’ τὸ ὄνειρό μου, γιὰ νὰ τοῦ δείξω πόση ἀξία ἔχει ὁ ζῆλος μου, σὰν νὰ ἔβγαλα ἀπ’ τὸ στῆθος μου μιὰ συμπαγῆ μᾶζα, ποὺ ἀκτινοβολοῦσε σὰν χρυσάφι. Τοῦ τὴν ἔβαλα στὸ χέρι καὶ τοῦ λέω:

-Αὐτὸς εἶναι ὁ ζῆλος μου.

Ἐκεῖνος τὴν πῆρε καὶ τὴ ζύγισε προσεκτικὰ πάνω στὴ ζυγαριὰ του:

-Ζυγίζει πενῆντα κιλά, μοῦ λέει σοβαρά.

Ἐγὼ μόλις ποὺ μποροῦσα νὰ συγκρατήσω τὴ χαρὰ μου γιὰ τὸ βάρος αὐτό. Ἐκεῖνος ὅμως μὲ σοβαρότητα, σημείωσε τὸ βάρος σ’ ἕνα χαρτὶ καὶ συνέχισε τὴν ἐξέτασή του.

Ἔσπασε τὴ μᾶζα ἐκείνη σὲ κομμάτια καὶ τὴν ἔβαλε μέσα σ’ ἕνα χημικὸ τηγάνι πάνω στὴ φωτιά. Ὅταν ἡ μᾶζα ἔλειωσε καὶ καθαρίστηκε, τὴν ἔβγαλε ἀπ’ τὴ φωτιά. Ξεχώρισε τὰ διάφορα στοιχεῖα. Ὅταν αὐτὰ κρύωσαν, σχηματίσθηκαν διάφορα κομμάτια. Τὰ ἄγγιζε μ’ ἕνα σφυράκι καὶ ζύγιζε τὸ βάρος κάθε κομματιοῦ πάνω στὸ χαρτί.

Ὅταν τελείωσε, μοῦ ἔριξε μιὰ ματιὰ γεμάτη ἀπὸ συμπόνια καὶ μοῦ λέει:

-Εὔχομαι νὰ σὲ λυπηθεῖ ὁ Θεὸς καὶ νὰ σωθεῖς.

Κι ἀμέσως, ἐγκατέλειψε τὸ δωμάτιο.

Στὸ χαρτὶ ποὺ μοῦ ἄφησε στὸ τραπέζι, ἦταν γραμμένα τὰ ἑξῆς:

Ἀνάλυσις τοῦ ζήλου τοῦ ἱερέως Χ.

Συνολικὸν βάρος: 50 κιλὰ

Ἡ προσεκτικὴ ἀνάλυσις παρουσιάζει τὰ ἑξῆς στοιχεῖα:
• Φανατισμός: 5 κιλά.
• Προσωπικὴ φιλοδοξία: 15 κιλά.
• Φιλοχρηματία: 12 κιλά.
• Τάση πρὸς ἐπιβολὴ καὶ κυριαρχία πάνω στὶς ψυχές: 8 κιλά.
• Ἐπίδειξις: 10 κιλὰ παρὰ 20 γραμμάρια.
• Ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό: 10 γραμμάρια.
• Ἀγάπη πρὸς τοὺς ἀνθρώπους: 10 γραμμάρια.

Σύνολον: 50 κιλά.

Ἡ παράξενη συμπεριφορὰ τοῦ ξένου καὶ ἡ ματιὰ μὲ τὴν ὁποία μὲ ἀποχαιρέτησε, μοῦ μετέδωσαν κάποια ἀνησυχία. Μὰ ὅταν εἶδα τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἐξετάσεώς του, ἔνοιωσα τὰ γόνατά μου νὰ λυγίζουν.

Θέλησα στὴν ἀρχὴ ν’ ἀμφισβητήσω τὴν ὀρθότητα τῶν ἀριθμῶν. Μὰ ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἄκουσα ἕναν ἀναστεναγμὸ τοῦ ξένου, ποὺ εἶχε φθάσει στὴν ἐξώπορτα. Ἠρέμησα κι ἄρχισα νὰ σκέπτομαι πιὸ ψύχραιμα. Μὰ καθὼς σκεπτόμουν, σκοτείνιασε μπροστὰ μου. Δὲν μποροῦσα νὰ διαβάσω τὸ χαρτί, ποὺ κρατοῦσα στὰ χέρια μου. Ἀγωνία καὶ φόβος μὲ κατέλαβαν. Στὰ χείλη μου ἦλθε ἡ κραυγή:

-Κύριε, σῶσον με…

Ἔριξα πάλι μιὰ ματιὰ στὸ χαρτί. Ξαφνικά, μεταμορφώθηκε αὐτὸ σ’ ἕναν ὁλοκάθαρο καθρέπτη, ποὺ καθρέπτιζε τὴν καρδιὰ μου. Ἔνοιωσα καὶ ἀνεγνώρισα τὴν κατάστασή μου. Μὲ δάκρυα στὰ μάτια παρακαλοῦσα τὸν Κύριο νὰ μ’ ἐλευθερώσει ἀπ’ τὸ ΕΓΩ μου. Τέλος, ξύπνησα μὲ μιὰ κραυγὴ ἀγωνίας.

Στὰ περασμένα χρόνια, παρακαλοῦσα τὸν Θεὸ νὰ μὲ σώσει ἀπὸ διαφόρους κινδύνους. Μὰ ἀπὸ τὴν ἡμέρα ἐκείνη, ἄρχισα νὰ παρακαλῶ τὸν Θεὸ νὰ μ’ ἐλευθερώσει ἀπὸ τὸ δικὸ μου ΕΓΩ.

Γιὰ πολὺ καιρὸ ἔνοιωθα ταραγμένος. Τέλος, ὕστερα ἀπὸ ἐπίμονες προσευχές, ἔνοιωσα τὸ φῶς τοῦ Κυρίου νὰ πλημμυρίζει τὴν καρδιὰ μου καὶ νὰ καίει τ’ ἀγκάθια τοῦ ἐγωκεντρισμοῦ μου. Ὅταν ὁ Κύριος μὲ καλέσει κοντὰ Του, θὰ Τὸν εὐχαριστήσω ὁλόθερμα γιὰ τὴν ἀποκάλυψη ἐκείνης τῆς ἡμέρας, γιατὶ μοῦ φανέρωσε τότε τὸν ἀληθινὸ ἑαυτὸ μου καὶ ὁδήγησε τὰ πόδια μου στὸν πιὸ στενό, ἀλλὰ καὶ πιὸ ὄμορφο δρόμο. 

Έρχεται ο π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος από την Αμφιάλη για να oμιλήσει στον Ι.Ν. Παντανάσσης Πατρών

“Ένας αξιόλογος ιερέας από την Αθήνα, ο πρωτοπρεσβύτερος π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος, θα επισκεφθεί την Πάτρα την προσεχή Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013 και θα μιλήσει στις 18.30 στον ιερό ναό Παντανάσσης.

Θέμα της ομιλίας του π. Στεφάνου θα είναι «Οι Μάρτυρες και η εποχή μας». Ο π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος από την Αγία Βαρβάρα στην Αμφιάλη στην Αθήνα, έχει ξαναέρθει στην Πάτρα για να μιλήσει όπως στο ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Παραλία Πατρών.

Επίσης έχει φιλοξενηθεί και μιλήσει στον τηλεοπτικό σταθμό της Μητροπόλεως Πατρών, τον Λύχνο, στον αρχιμανδρίτη π. Χρύσανθο Στελλάτο.

Έχει πλούσιο συγγραφικό και πνευματικό έργο και ανάμεσα στα βιβλία του είναι ο «Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής» και «Η Ευχή μέσα στον κόσμο».

Θεωρείται ένας ιδιαίτερα αξιόλογος ιερέας, υπερπολύτεκνος στην οικογένεια του και με μεγάλο εύρος θρησκευτικών και κοινωνικών θεμάτων στα Θεία κηρύγματα του.

Αυτή τη φορά θα έρθει στην Πάτρα μετά από πρόσκληση των ιερέων της ενορίας της Παντανάσσης.”

Πηγή: thebest.gr  

" ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ"

ΑΝΑΠΛΑΣΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΤΡΩΝ

ΙΔΡΥΜΑ π. ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ

ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1923

ΙΩΝΙΑΣ 47- 26226 ΠΑΤΡΑ

ΤΜΗΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑΣ «Η ΑΓΙΑ ΤΑΒΙΘΑ»

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ

«Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ»

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

1.      Καθαρά Τρίτη 19.03.2013, ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου, στον Ι. Ν. Αγ. Ταβιθά, Ιωνίας 47. Έναρξη: 6:00μ.μ.

2.      Κυριακή Γ’ Νηστειών, Σταυροπροσκυνήσεως, 7.04.2013, Θεία Λειτουργία κα τελετή υψώσεως  του Αχειροποιήτου Σταυρού του αειμνήστου γέροντος π. Γερβασίου, στον Ι. Ν. Αγ. Ταβιθά. Έναρξη Όρθρου 7:00π.μ.

3.    Παρασκευή 12.04.2013, Δ’ Χαιρετισμοί, στον Ι. Ν. Αγ. Ταβιθά. Θα τεθεί σε προσκύνηση η θαυματουργή εικόνα  της Υπεραγίας Θεοτόκου που φυλάσσεται στη Σχολή και θα ψάλλει το κατηχητικό των θηλέων. Έναρξη 7:00μ.μ.

4.     Τρίτη προ του Λαζάρου, 23.04.2013, Μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου, στον Ι. Ν. Αγ. Ταβιθά. Έναρξη: 7:00μ.μ.

5.  Μεγάλη Παρασκευή, 3.05.2013, τρισάγιο στον τάφο του μακαριστού γέροντος π. Γερβασίου, στις κατασκηνώσεις, στα Συχαινά Πατρών. 4:00μ.μ.

6. Δευτέρα της Διακαινησίμου, 6.05.2013, μνήμη του Αγ. Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία στον Ι. Ν. Αγ. Παρασκευής, στις κατασκηνώσεις των Συχαινών. Έναρξη Όρθρου: 7:00π.μ.

7.     Πέμπτη της Διακαινησίμου, 9.05.2013, Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία  στον Ι. Ν. Αγ. Φωτίου, Γούναρη και Εϋνάρδου. Έναρξη Όρθρου: 7:00π.μ.

8.  Παρασκευή της Διακαινησίμου, 10.05.2013, της Ζωοδόχου Πηγής και επέτειος ιδρύσεως των Κατηχητικών Σχολείων από τον π. Γερβάσιο. Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία στον Ι. Ν. Αγ. Ταβιθά, κατά την οποία θα ψάλλει το κατηχητικό των αρρένων. Έναρξη Όρθρου: 7:00π.μ.  

Aφιέρωμα: Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός (Video)

    Ο Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός (1890-1964) κατετάγη πρόσφατα στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

   Η Πεμπτουσία κάλυψε την πανηγυρική Θεία Λειτουργία που έγινε στον Ι.Ν. Αγίων Αναργύρων στο Γ.Ν.Δ.Α. «Αγία Βαρβάρα» (που παλαιότερα ονομαζόταν Νοσοκομείο Λοιμωδών Νοσημάτων) για την μνήμη του Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού, όπου εκεί κοιμήθηκε στις 4-1-1964.

    Ο π. Σίμων Αγιορείτης, ο βιογράφος του Αγίου Νικηφόρου, παραχώρησε συνέντευξη στην Πεμπτουσία όπου μιλά για τον βίο και τα θαύματα του Αγίου.

Ο Ιάκωβος και ο πασάς...

Τότε που οι Τούρκοι ήταν εδώ, και ζούσαν από το πλιάτσικο, άρπαξε και φάει δηλαδή, έβαλαν στο μάτι ένα μοναστήρι του Αι-Γιάννη και αποφάσισαν να πάνε να το πάρουν. Είπαν μερικοί:
–Θα πάμε τη νύχτα να τους να τους πιάσουμε στον ύπνο, να σκοτώσουμε τους καλογέρους.
–Σταθείτε, τους λέει ο πασάς. Θα τους κάνω εγώ να το παραδώσουν μέρα-καταμεσήμερο, και από μοναχοί τους.
Οι άλλοι παραξενεύτηκαν, αλλά αυτός είχε το σχέδιό του. Μια και δυό λοιπόν κίνησε να πάει να βρει τον ηγούμενο. Τον βρήκε που διάβαζε στο ηγουμενείο.
–Πέτα το βιβλίο πέρα, του λέει ο πασάς, άκουσε προσεκτικά και κάνε όπως θα σου πω. Αλλιώς, ήρθε η ώρα σας.
–Στις διαταγές σου, είπε ο ηγούμενος.
–Άκου. Σε εικοσιτέσσερες ώρες θα ‘χεις αδειάσει στο μοναστήρι και θα ‘χετε φύγει όλοι. Μας χρειάζεται και θα το πάρουμε. Αν δεν ακούσετε το λόγο μου, θα δείτε τη χαντζιάρα μου, και τίναξε το μαχαίρι από το ζωνάρι του, να σκιάξει τον καλόγερο.
–Δεν είναι δικό μας, λέει ο ηγούμενος.
–Τίνος είναι;
–Να, το αφεντικό είπε, κι έδειξε την εικόνα του Αι-Γιάννη. Αν σ’ αφήσει αυτός, πάρ’ το.
–Έχεις όρεξη για χωρατά, λέει ο πασάς, αλλά δε χωρατεύω. Όπως είπαμε και γρήγορα, εκτός αν…
–Εκτός αν…, λέει κι ο ηγούμενος.
–Εκτός αν…, παλιοκαλόγερε, μου λύσεις τέσσερα προβλήματα, που θα σου βάλω. Αν τα καταφέρεις, χάρισμά σας.
–Για πες τα, να τ’ ακούσω.
–Λοιπόν. Θα μου βρεις πόσο απέχει ο ουρανός από τη γη. Πόσο κοστίζω εγώ. Τι βάζω με το νου μου, και θα μου μάθετε και το σκύλο γράμματα.
–Θέλω μια διορία 10 μέρες, λέει ο ηγούμενος.
–Την έχεις, απαντάει ο πασάς.
Ο Τούρκος έφυγε κι ο ηγούμενος έπεσε σε βαριά συλλογή. Τα σκεφτόταν από δω, τα ‘φερνε από κει, δεν έβγαζε άκρη. Γύρισε κατά τον άγιο και είπε:
–Αφέντη, βγάλτα πέρα. Δικό σου είναι το μοναστήρι.
Το μεσημέρι στην τράπεζα ήταν πολύ βασανισμένος. Ούτε έφαγε, ούτε τίποτα.
–Τι έχεις, άγιε ηγούμενε, του είπαν οι καλόγεροι.
–Το και το, τους είπε. Τι θα κάνουμε; Σε δέκα μέρες ξανάρχεται και δε χωρατεύει.
Κανένας δεν είπε τίποτα. Μόνο ο Ιάκωβος, ο μάγειρας, τον πήρε παράμερα και του λέει:
–Άγιε ηγούμενε, μη φοβάσαι τίποτα. Μου δίνεις εμένα τη στολή σου, παραγγέλνεις να μας φέρει το σκύλο και τα υπόλοιπα άσ’ τα όλα πάνω μου.
Τι να ‘κανε κι ο ηγούμενος, μπλοκαρισμένος όπως ήταν απ’ όλες τις μεριές, παράγγειλε να φέρει το σκύλο. Τον πήρε ο Ιάκωβος και τον έδεσε σ’ ένα μέρος, χωρίς να του δίνει τίποτα να φάει.
–Τι έχεις κατά νου, του έλεγαν οι άλλοι. Θα ψοφήσει το σκυλί κι αλίμονό μας. Θα μας κρεμάσει όλους.
–Δεν είναι δική σας δουλειά, απάνταγε ο Ιάκωβος.
Στις δέκα μέρες, ήρθε κι ο πασάς. Ζήτησε κατευθείαν να δει το σκύλο του.
Μόλις τον είδε εκείνος, έκαμε το χαμό. Ήθελε να κόψει το λουρί, να πάει κοντά του.
–Γιατί αδυνάτισε τόσο το σκυλί μου; Θα το πληρώσετε, παλιογκιαούρηδες. Νηστικό τ’ αφήνατε;
–Πασά μου, λέει ο Ιάκωβος. Τόσα γράμματα έμαθε και δύσκολα γράμματα, πώς να μην αδυνατίσει; Δεν διάβασες εσύ ποτέ πασά μου;
–Έμαθε να διαβάζει;
–Θα το δεις και μόνος σου, πασά μου.
Τότε ο Ιάκωβος πήρε ένα βιβλίο, που ανάμεσά του είχε βάλει ψίχουλα, και το άφησε μπροστά στο σκύλο. Το ζώο, όπως ήταν κατανηστικό, μύρισε το ψωμί και όρμησε στο βιβλίο. Με τη γλώσσα του γύριζε τις σελίδες και άου-άου-άου κάνοντας, μάζευε τα ψίχουλα και πήγαινε παρακάτω. Άου-άου-άου και δώσ’ του να γυρίζει άλλη σελίδα, ώσπου το ‘φτασε το βιβλίο στο τέλος.
–Τι γλώσσα το μάθατε; ρώτησε ο πασάς. Δεν καταλαβαίνω.
–Αρχαία ελληνικά, πασά μου, εγώ τούρκικα δεν ήξερα. Ξέρεις εσύ αρχαία ελληνικά;
Ο πασάς δεν ήξερε, ούτε αρχαία, ούτε καθόλου γράμματα. Δεν είχε τι να ειπεί, και το ‘χαψε.
–Τα υπόλοιπα προβλήματα τα ‘λυσες, λέει στον ηγούμενο.
–Λέω πως τα ‘λυσα πασά μου.
–Εμπρός, πόσο απέχει ο ουρανός απ΄ τη γη;
Ο Ιάκωβος είχε γεμίσει ένα τσουβάλι κουβάρια και του λέει:
–Πασά μου, όσο είναι αυτά τα κουβάρια.
–Και πού το ξέρεις; Το μέτρησες;
–Εγώ το μέτρησα. Αν εσύ δεν το πιστεύεις, φέρε το δικό σου μέτρο, ή πιάσε την άκρη από αυτά και πήγαινε μπροστά κι όπου μας βγάλει.
–Καλά, καλά, λέει θυμωμένος. Πες μου πόσο αξίζω εγώ;
–Βέβαια, εσύ είσαι πασάς άνθρωπος κι έχεις αξία, δεν είσαι σαν εμάς τους μαγκούφηδες. Αξίζεις πολλά βέβαια, αλλά πόσο να σε βάλω, έλεγε ο Ιάκωβος κι έξυνε το κεφάλι του, με το χέρι του. Σε … βάζω γύρω στα εικοσιέξι, μπα λίγο παραπάνω…, γύρω στα εικοσιεπτά αργύρια.
–Τι, εγώ, πασάς άνθρωπος, μόνο εικοσιεπτά αργύρια; Θα σε κρεμάσω παλιογκιαούρη.
–Πασά μου, τριάντα πουλήθηκε ο Χριστός μας. Ακριβότερα θα σε βάλουμε εσένα; Παραπάνω απ’ το Χριστό δεν σε κάνω. Κόψε μου το κεφάλι.
Ο πασάς αφού τον έβαλε λίγο πιο κάτω από το Χριστό, σαν καλά του ήρθε. Κατάλαβε ότι τον υπολογίζει.
–Λέγε, τι βάζω με το νου μου, είπε πεισματωμένος.
–Πότε, τώρα που κουβεντιάζουμε;
–Εμ πότε, χτες;
–Πασά μου, εσύ τώρα που κουβεντιάζουμε, λες ότι μιλάς με τον ηγούμενο. Εγώ όμως είμαι ο Ιάκωβος, ο μάγειρας.
Τότε ο πασάς ντροπιασμένος είπε:
–Χάρισμά σας το μοναστήρι, παλιοκαλόγεροι, γιατί είμαι μπεσαλής. Μα άλλη φορά κουβέντα με γκιαούρη δεν πιάνω.