Δευτέρα, 30 Νοεμβρίου 2009

" Aπόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος..."


" Ένα Τούβλο... "


Ένα νεαρό και επιτυχημένο στέλεχος εταιρείας, οδηγούσε τη νέα του τζάγκουαρ κάπως γρήγορα σε μία γειτονιά όχι και τόσο καλόφημη. Πρόσεχε μην τυχόν κανένα παιδάκι ξεπροβάλει απότομα ανάμεσα από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Κάποια στιγμή πιστεύοντας πως είδε κάτι να κινείται επιβράδυνε, αντί όμως να εμφανιστεί κάποιο παιδάκι, ένα τούβλο χτύπησε με δύναμη την πλαϊνή πόρτα της τζάγκουάρ του. Φρέναρε απότομα και κάνοντας όπισθεν κατευθύνθηκε στο σημείο που το τούβλο είχε ριχτεί.

Φανερά θυμωμένος πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητό του, κι έπιασε ένα παιδί που βρήκε κοντά του, το έσπρωξε και το ακούμπησε με την πλάτη σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο, φωνάζοντας «Γιατί το έκανες αυτό και ποιος είσαι; Τι νομίζεις ότι κάνεις; Αυτό είναι ένα καινούριο αυτοκίνητο και το τούβλο που πέταξες του έκανε μια πολύ ακριβή ζημιά! Γιατί το έκανες»;

Το νεαρό αγόρι απολογητικά του είπε «σας παρακαλώ κύριε. σας παρακαλώ, ζητώ συγνώμη, αλλά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω! Πέταξα το τούβλο γιατί κανένας δεν σταματούσε.» Με δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό του και στο σαγόνι του, το αγοράκι έδειξε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. «Είναι ο αδερφός μου» είπε «Το αναπηρικό του καροτσάκι αναποδογύρισε στο πεζοδρόμιο, έπεσε απ το καροτσάκι κι εγώ δεν μπορώ να τον σηκώσω».


Το αγόρι ζήτησε από τον νεαρό «Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να με βοηθήσετε να τον βάλουμε πίσω στο αναπηρικό του καροτσάκι; Είναι χτυπημένος και είναι πολύ βαρύς για να τον σηκώσω μόνος μου».

Ο οδηγός εμβρόντητος, προσπάθησε να συνέλθει, σήκωσε γρήγορα το ανάπηρο αγόρι και το καροτσάκι του, έπειτα πήρε ένα χαρτομάντηλο και περιποιήθηκε πρόχειρα τις πληγές του αγοριού. Με μια ματιά που του έριξε κατάλαβε πως τα τραύματα του παιδιού ήταν επιφανειακά κι όλα θα πήγαιναν καλά.
«Σε ευχαριστώ, ο Θεός να σε ευλογεί» είπε το ευγνώμων αγοράκι στον ξένο. Ο οδηγός ταραγμένος ακόμη, απλά κοιτούσε το αγοράκι να σπρώχνει το καροτσάκι με τον αδερφό του πάνω στο πεζοδρόμιο πηγαίνοντας για το σπίτι τους.
Γύρισε προς τη τζάγκουάρ του αργά. Η ζημιά στο αυτοκίνητο ήταν εμφανέστατη αλλά ο νεαρός ποτέ δεν μπήκε στην διαδικασία να την επιδιορθώσει. Άφησε τη ζημιά να υπάρχει για να του θυμίζει το μήνυμα «Μην ζεις τη ζωή σου τόσο γρήγορα έτσι ώστε να αναγκάζεις τον άλλον να σου πετάξει ένα τούβλο για να τραβήξει την προσοχή σου»!


Ο θεός ψιθυρίζει στις ψυχές μας και μιλά στις καρδιές μας. Μερικές φορές όταν δεν έχουμε χρόνο να ακούσουμε, είναι αναγκασμένος να μας πετάξει ένα τούβλο. Είναι επιλογή μας να ακούμε ή όχι.


Σκέψη της ημέρας:
Ο Θεός δεν υποσχέθηκε μέρες χωρίς πόνο, γέλιο χωρίς θλίψη, ήλιο χωρίς βροχή, αλλά υποσχέθηκε δύναμη για κάθε μέρα, ανακούφιση στα δάκρια και φως για τον δρόμο.
Αν ο Θεός στο φέρει, θα σε βοηθήσει και να το φέρεις εις πέρας.

" Mας έκαναν Έλληνες... "

"Μας έκαναν Έλληνες ενώ δεν ήμασταν!"


Ας δούμε τώρα μερικά απ΄ όσα γράφει στο κακογραμμένο βιβλίο της «Τι είν΄ η Πατρίδα μας;» η νέα βουλευτίνα Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ κ. Θάλεια Δραγώνα ΚΑΙ ΝΥΝ ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

1) Η
Ελληνική Εθνική Ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από τον 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή έντονου εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού (σελ. 16). Κοντολογίς, κάποιοι από το εξωτερικό μας είπαν τον 19ο αιώνα ότι είμαστε Έλληνες κι εμείς το δεχτήκαμε για να τα κονομήσουμε, πουλώντας το παραμύθι ότι είμαστε απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων.

2) Όποιος αξιολογεί τους Πολιτισμούς σε κατωτέρους και ανωτέρους είναι
ρατσιστής και δεν το ξέρει! (σελ. 16). Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με όποιον θεωρεί ανεπιθύμητους τους μετανάστες και τους πρόσφυγες (σελ. 20).

3)
Εξίσου ρατσιστής είναι και όποιος αποσιωπά την σημασία, την τεράστια δύναμη, την έκταση και το κύρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Επίσης, όποιος αρνείται τις τουρκικές επιρροές στον Νεοελληνικό μας Πολιτισμό (σελ. 81), κι όποιος ισχυρίζεται ότι ο τουρκικός πολιτισμός έχει επιδράσει αρνητικά στους Έλληνες!... (σελ. 82).

4) Ένδειξη ρατσισμού και στείρου εθνοκεντρισμού είναι και ο ισχυρισμός ότι οι Έλληνες ήσαν πάντα οι αδικημένοι της Ιστορίας (σελ. 84) κι ότι για τις ήττες και τις καταστροφές που υποστήκαμε, φταίνε πάντα οι Μεγάλες Δυνάμεις.

5) Κλασική ένδειξη ρατσισμού είναι και η γνωστή ρήση «Όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες, αυτοί τρώγανε βελανίδια!» (σελ. 85). Ψιλορατσιμός είναι επίσης το
να ισχυρίζεσαι πως είμαστε οι συνεχιστές του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού.

6) Κατά την κ. Θάλεια Δραγώνα,
εθνικιστικές τάσεις κρύβει και η επιθυμία να διδάσκεται στην μέση εκπαίδευση η αρχαία Ελληνική Γλώσσα (σελ. 86), ενώ το να μιλάμε για απόλυτη ομοιογένεια του πληθυσμού της Ελλάδος και να αποσιωπούμε την ύπαρξη χιλιάδων Εβραίων στην Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις επί 450 χρόνια είναι καθαρός ρατσισμός! (σελ. 95).

7)
Ρατσιστικό είναι και το να ανησυχούμε για την ύπαρξη πολλών ξένων μεταναστών στην χώρα μας, ή το να λέμε ότι «σε λίγο θα ψάχνουμε να βρούμε Έλληνα στην Ελλάδα», ή ότι «πρέπει να κρατήσουμε την εθνική μας ομοιογένεια και να μην διαβρωθούμε εθνολογικά»! (σελ. 96).

Εξίσου
ρατσιστικό είναι το να λέμε ότι το κέντρο της Αθήνας αλβανοκρατείται ή ότι «οι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές»! (σελ. 9. Το ίδιο συμβαίνει κατά την κ. Δραγώνα, αν τολμήσουμε να πούμε πως με την είσοδο των Ξένων Μεταναστών στην Ελλάδα αυξάνεται η εγκληματικότητα και η ανεργία των Ελλήνων! (σελ. 100). Στην σελίδα 105, η βουλευτίνα του ΠΑΣΟΚ (σ.σ.η γενική γραμματέας Αποδόμησης της Παιδείας) μας προειδοποιεί ότι ο εθνικισμός εύκολα μπορεί να γλιστρήσει στην ξενοφοβία, στον ρατσισμό και στην μισαλλοδοξία.


Σάββατο, 28 Νοεμβρίου 2009

" 14η Ζωντανή Διαδικτυακή Εκπομπή... "


" Συντονείστε τους Διαδικτυακούς σας δέκτες στο www.anaplastiki.gr,την Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009 και ώρα 22:00 μ.μ. για να ακούσετε και να συμμετάσχετε στην 14η ζωντανή διαδικτυακή εκπομπή της Αναπλαστικής Σχολής Πατρών " .


Θέμα της Εκπομπής:

" Εφηβεία: Μια πρόταση ζωής ή ένα μονοπάτι χωρίς γυρισμό...;"


Παρουσίαση Εκπομπής:
Νεανικές Ομάδες Αναπλαστικής Σχολής Πατρών

" Ώρα για Γέλιο... "

" Κάποτε... "


Κάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο.

Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.

Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας.
Τώρα τα λέμε μέσω MSN και MAIL.

Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να
ακούσουμε το κελαΐδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος.
Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.

Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες.
Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.

Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά. Σήμερα το λέμε και με SMS.

Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι. Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ…3000 κυβικών.

Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια.
Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.

Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και… ήμασταν ευτυχισμένοι.
Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα…

Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό.
Σήμερα μας το λέει ο navigator.

Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά.
Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και…αρρωσταίνουμε.

Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας.
Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.

Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε.
Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.

Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι. Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ…

Κάποτε η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό.
Σήμερα είναι ανοησία.

Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη.
Σήμερα παίρνουν από τον Καρβέλα.

Κάποτε μας μάγευε η φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη, σήμερα μας ξεκουφαίνει η…Μπεζαντάκου.
Οπως επισης κάποτε οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με τη φωνή.
Σήμερα τραγουδούν με κάτι άλλο.

Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη. Σήμερα ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.

Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα.
Σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν…τους κακούς.

Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με την κοπέλα μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της γειτονιάς. Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά.
Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό. Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ.

Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος».
Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει»…

Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα, σήμερα τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.

Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας. Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.

Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι!
Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.

Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό.

Σήμερα…μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια της Αθηνας.

Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος.
Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.

Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας. Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.

Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους. Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.

Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε. Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.

Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας. Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα….

Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή….

Δευτέρα, 23 Νοεμβρίου 2009

" Τι όμορφο πράγμα να ψάχνεις... "


Ένας φίλος σου, σου επαναλαμβάνει συνεχώς: «Δεν υπάρχει Θεός!». Κι αισθάνεσαι σαν να σε χτυπά μαστίγιο! Κι εσύ αγωνιάς για την ψυχή και τη ζωή του. Και καλά σκέφτεσαι.

Αν υπάρχει ο Ζων και Παντοδύναμος Θεός, και αν δεν είναι ισχυρότερος από το θάνατο, τότε ο θάνατος είναι ο μοναδικός πανίσχυρος θεός! Και τότε κάθε ζωντανή ύπαρξη δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένα κλωτσοσκούφι του θανάτου. Ένα ποντικάκι στο στόμα της γάτας!

Μια φορά, αντικρούοντάς τον, του είπατε: «Ο Θεός υπάρχει. Για σένα δεν υπάρχει». Και δε σφάλατε. Γιατί εκείνοι που αποκόπτονται από τον Αιώνιο και Ζωοδότη Κύριο εδώ στη γη, αποκόπτονται από τη ζωή την πραγματική. Αυτοί, ούτε εδώ, ούτε και στην άλλη ζωή δεν θα μπορέσουν να γευθούν το μεγαλείο του Θεού και της πλάσης Του. Και καλύτερα να μην είχαμε γεννηθεί, παρά να είμαστε αποκομμένοι από τον Θεό.

Αν ήμουνα στη θέση σου θα του έλεγα τα εξής:

- Κάνεις λάθος, φίλε μου! Ορθότερο θα ήταν, αν έλεγες: «Εγώ δεν έχω Θεό». Διότι το βλέπεις, ότι υπάρχουν τόσοι άνθρωποι γύρω σου, που αισθάνονται το Θεό, και γι’ αυτό το διακηρύττουν ότι υπάρχει Θεός. Λοιπόν, μη λες: «Δεν υπάρχει Θεός»! Περιορίσου να λες: «Εγώ δεν έχω Θεό»!.

- Κάνεις λάθος! Μη μιλάς σαν τον άρρωστο που λέει ότι δεν υπάρχει πουθενά υγεία!

- Σφάλεις! Μοιάζεις με το τυφλό που λέει: «Δεν υπάρχει φως στο κόσμο»! Ασφαλώς, υπάρχει και είναι διάχυτο παντού. Αυτός ο δυστυχής δεν έχει το φως του! Θα μιλούσε δε σωστά αν έλεγε: «Εγώ δεν έχω μάτια και δε βλέπω το φως».

- Κάνεις λάθος! Μιλάς σαν το ζητιάνο που λέει: «Δεν υπάρχει χρυσάφι στη γη»! Μα χρυσάφι υπάρχει και πάνω στη γη και μέσα στη γη απλώς αυτός δεν έχει! Το σωστό θα ήταν να έλεγε: «Εγώ δεν έχω χρυσάφι»!

- Κάνεις λάθος! Μοιάζεις με το κακό εκείνο άνθρωπο που λέει: «Δεν υπάρχει καλοσύνη στο κόσμο»! Ενώ θα έπρεπε να πει: «Εγώ δεν έχω ούτε ίχνος καλοσύνη μέσα μου» και όχι «δεν υπάρχει πουθενά καλοσύνη στο κόσμο»!

Αυτά να του πεις. Γιατί, όταν κάτι δεν το έχεις εσύ και δεν το γνωρίζεις, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πουθενά κι ότι αυτό δεν το έχει κανείς! Γιατί μιλάς εκ μέρους όλων των ανθρώπων; Πώς διακηρύττεις ότι τη δική σου ασθένεια την έχουν όλοι; Και πώς όλοι έχουν τη δική σου πλάνη;

Εκείνοι που δεν θέλουν να ζουν με τον Θεό είναι ελάχιστοι. Αλλά και γι’ αυτούς ο Θεός υπάρχει! Και τους περιμένει μέχρι την τελευταία τους αναπνοή στη γη. Και μόνο αν δεν φροντίσουν να μετανοήσουν, έστω και τη τελευταία του στιγμή, μόνο τότε ο Θεός στην άλλη τους ζωή θα παύσει να υπάρχει σ’ αυτούς, οπότε θα τους διαγράψει από το βιβλίο της ζωής.

Γι’ αυτό, πες του: Σε παρακαλώ, φίλε μου, για το καλό της ψυχής σου, για τα επουράνια αγαθά, για τα δάκρυα που έχυσε ο Χριστός και τις πληγές που δέχθηκε για όλους μας, άλλαξε στάση. Μετανόησε. Διορθώσου. Γύρισε στην Εκκλησία μας.

Κυριακή, 22 Νοεμβρίου 2009

''Αφήνοντας το δικό μας θέλημα...''


Έλεγαν πως ο αββάς Πανφούτιος πολύ σπάνια έπινε κρασί.
Οδοιπορώντας, λοιπόν, κάποτε στην έρημο, έπεσε πάνω σε μια συντροφιά ληστών, που τρώγανε και πίνανε.
Ο αρχιληστής τον γνώρισε, και ήξερε πως δεν πίνει κρασί. Ωστόσο, μόλις τον είδε κατάκοπο απ' την οδοιπορία, γεμίζει το ποτήρι με κρασί, και με το σπαθί στ' άλλο του χέρι, λέει στον Γέροντα:

-Αν δεν το πιεις θα σε σκοτώσω.

Σκεπτόμενος ο Γέροντας, πως ο αρχιληστής θέλει να εκπληρώσει μ' αυτό τον τρόπο το θέλημα του Θεού , και θέλοντας κιόλας να τον κερδίσει, πήρε και ήπιε.

Τότε ο ληστής έδειξε μετάνοια, και του λέει:

- Συγχώρεσέ με γιατί σε στενοχώρησα.

Κι ο Γέροντας του απαντά:

- Έχω εμπιστοσύνη απόλυτη στο Θεό , πως, γι' αυτό το ποτήρι που μου 'δωκες, μπορεί να σου χαρίσει το έλεός Του.

Κι ο αρχιληστής αμέσως του λέει:

- Πιστεύω κ' εγώ, Γέροντα, πως ο Θεός
θα με βοηθήσει να μη βλάψω κανέναν από τώρα και πέρα!

Κ' έτσι ο Γέροντας, αφήνοντας το δικό του θέλημα από αγάπη στο θεό, κέρδισε ολόκληρη την ομάδα εκείνων των ληστών.
(Αβάς Παφνούτιος)

Πέμπτη, 19 Νοεμβρίου 2009

" Χωρίς Αγάπη..."


Στη θεία Λειτουργία το ευχαριστείν και προσφέρειν, η ευχαριστία και η θυσία, είναι τόσο στενά συνδεδεμένα, ώστε συνιστούν μια μοναδική πραγματικότητα, μια αδιαίρετη πράξη. Έτσι πρέπει να είναι απ’ αρχής μέχρι τέλους και η συνολική ανθρώπινη ζωή μας, η «Λειτουργία μετά τη Λειτουργία». Δεν μπορούμε να είμαστε αυθεντικά ευχαριστιακά ζώα, αληθινοί ιερείς της δημιουργίας, αν δεν κουβαλάμε το Σταυρό, αν δεν μετέχουμε στη θυσιαστική αυτοπροσφορά του Χριστού, του μεγάλου Αρχιερέως μας, αν δεν θυσιάσουμε με άλλα λόγια τις ζωές μας με γενναιόδωρη αγάπη, πεθαίνοντας για να μπορέσουν άλλοι να ζήσουν.

Η τέλεια αγάπη είναι η θυσιαστική αγάπη. «Να προσφέρεις τον κόσμο πίσω στον Θεό ευχαριστιακά» σημαίνει «να προσφέρεις την ίδια σου τη ζωή ως θυσία στο Θεό, για χάρη των συνανθρώπων σου». Μόνο που μια τέτοια θυσία, θα ανακαλύψουμε ότι δεν χάνουμε αλλά κερδίζουμε. Η κένωση οδηγεί στην πλήρωση, το άδειασμα του εαυτού μας οδηγεί στην πλήρωσή του. Όπως ο Κύριος μας ο ίδιος μας διαβεβαίωσε, αν απολέσουμε τη ζωή μας για χάρη Του θα την κερδίσουμε (Ματθ. 10, 39). Με τα λόγια του C.S.Lewis: «Τίποτα δε θα είναι πραγματικά δικό σου αν πρώτα δεν το παραδώσεις».

Όποια και αν είναι η επιλογή μας για τα κυρίαρχα θέματα, υπάρχει βέβαια ένα βαθύτερο στοιχείο, το οποίο είναι θεμελιώδες σε κάθε κατανόηση του ανθρώπινου προσώπου, και αυτό είναι η ποιότητα της αγάπης.
Χωρίς αγάπη δεν είμαστε άνθρωποι.

Στις αρχές του 17ου αιώνα, εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή στη φιλοσοφία, ο René Descartes επέλεξε ως εναρκτήριο σημείο την αρχή Cogito ergo sum –«Σκέφτομαι άρα υπάρχω». Θα μπορούσε ίσως καλύτερα, καθώς το ανθρώπινο ον είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα ον που σκέφτεται, να έχει λάβει ως εναρκτήριο σημείο τη βεβαίωση Amo, ergo sum –«Αγαπώ, άρα υπάρχω». Με τα λόγια του πατρός Δημητρίου Staniloae: «Αν δεν με αγαπούν, αδυνατώ να κατανοήσω τον εαυτό μου». Όπως δηλώνει ο Παύλος Evdokimov, το μεγαλύτερο γεγονός ανάμεσα στον Θεό και στο ανθρώπινο πρόσωπο –και ανάμεσα σε ένα ανθρώπινο πρόσωπο και ένα άλλο, μπορούμε να προσθέσουμε- είναι να αγαπά και να αγαπάται. Αν μπορούμε να κάνουμε την αγάπη το εναρκτήριο και το ακροτελεύτιο σημείο στη διδασκαλία μας για το πρόσωπο, η χριστιανική μας μαρτυρία στον 21ο αιώνα θα αποδειχθεί συνολικά δημιουργική και ζωοποιός.

Kάλλιστος Ware,
«H Oρθόδοξη θεολογία στον 21ο αιώνα», εκδ. Ίνδικτος

Τετάρτη, 18 Νοεμβρίου 2009

" Αν ξέραμε... "



Aν καταλάβεις κερδίσαμε.......

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ JOHN HOPKINS, Η.Π.Α. -



Θέμα:Ειδήσεις από το John Hopkins

ΑΦΟΥ ΕΠΙ ΣΕΙΡΑ ΕΤΩΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕ ΟΤΙ Η ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο
ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ (ΤΟΝΙΖΟΥΜΕ ΤΟ «ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ») ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ
ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ, ΤΟ JOHN HOPKINS ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ
ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ .

Ενημέρωση για τον καρκίνο από το νοσοκομείο John Hopkins:

1. Κάθε άνθρωπος έχει καρκινικά κύτταρα στο σώμα του. Αυτά τα
καρκινικά κύτταρα δεν φαίνονται στις συνήθεις εξετάσεις, εφόσον δεν
έχουν πολλαπλασιαστεί σε ορισμένα δισεκατομμύρια. Όταν ο γιατρός
διαβεβαιώνει τους καρκινοπαθείς ότι δεν υπάρχουν πλέον καρκινικά
κύτταρα στο σώμα τους μετά από θεραπεία, αυτό σημαίνει απλώς ότι
είναι αδύνατη η ανίχνευση των καρκινικών κυττάρων στις εξετάσεις
τους, επειδή ο αριθμός τους δεν ανέρχεται καν στο ανιχνεύσιμο ποσό.

2. Καρκινικά κύτταρα εμφανίζονται από 6 έως και περισσότερες από 10
φορές στη ζωή ενός ανθρώπου.

3. Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου είναι ισχυρό, τα
καρκινικά κύτταρα καταστρέφονται και έτσι αποτρέπεται ο
πολλαπλασιασμός τους και κατά συνέπεια ο σχηματισμός όγκων.

4. Όταν κάποιος έχει καρκίνο αυτό υποδεικνύει ότι παρουσιάζει
πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις. Κάτι τέτοιο μπορεί να οφείλεται σε
γενετικούς, περιβαλλοντικούς και διατροφικούς παράγοντες, καθώς και
στον τρόπο ζωής του ατόμου.

5. Για να ξεπεραστούν οι πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις, πρέπει να
αλλάξει η διατροφή και να συμπεριληφθούν συμπληρώματα, τα οποία θα
ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

6. Η χημειοθεραπεία έχει να κάνει με τη δηλητηρίαση των ραγδαία
αναπτυσσόμενων καρκινικών κυττάρων, αλλά και με την καταστροφή των
ραγδαία αναπτυσσόμενων υγειών κυττάρων στο μυελό των οστών, την
γαστρεντερική οδό κ.λπ. και μπορεί να προκαλέσει οργανικές βλάβες,
στο ήπαρ, τους νεφρούς, την καρδιά, τους πνεύμονες κ.λπ.

7. Η ακτινοβολία καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα και παράλληλα,
καυτηριάζει, σημαδεύει και καταστρέφει υγιή κύτταρα, ιστούς και
όργανα.

8. Η αρχική θεραπεία με ακτινοβολίες και χημειοθεραπεία συχνά
μειώνει το μέγεθος ενός όγκου. Ωστόσο, η παρατεταμένη χρήση
χημειοθεραπείας και ακτινοβολίας δεν έχει ως αποτέλεσμα την
περαιτέρω καταστροφή ενός όγκου..

9. Όταν το σώμα φέρει υπερβολικό τοξικό φορτίο από χημειοθεραπείες
και ακτινοβολίες, το ανοσοποιητικό σύστημα έχει είτε κατασταλεί
είτε καταστραφεί, έτσι το άτομο μπορεί να υποκύψει σε διάφορα είδη
μολύνσεων και επιπλοκών.

10. Η χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία μπορούν να προκαλέσουν τη
μετάλλαξη των καρκινικών κυττάρων, ούτως ώστε να γίνουν πιο
ανθεκτικά με αποτέλεσμα να καταστρέφονται πιο δύσκολα. Οι
χειρουργικές επεμβάσεις μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την εξάπλωση
των καρκινικών κυττάρων και σε άλλες περιοχές.

11. Ένας αποτελεσματικός τρόπος καταπολέμησης του καρκίνου είναι η
εξασθένηση των καρκινικών κυττάρων, με το να μην τους παρέχεται η
τροφή που χρειάζονται για να πολλαπλασιαστούν.

ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΜΕ:
α.. Η ζάχαρη τρέφει τον καρκίνο.. Αφαιρώντας τη ζάχαρη από τη
διατροφή μας απομακρύνουμε μία σημαντική πηγή ενέργειας από τα
καρκινικά κύτταρα. Τα υποκατάστατα ζάχαρης, όπως τα Canderel,
NutraSweet, Equal, Spoonful κ.λπ. παράγονται από ασπαρτάμη, που
είναι βλαβερή. Ένα καλύτερο φυσικό υποκατάστατο θα ήταν το μέλι
Manuka ή οι μελάσες αλλά μόνο σε πολύ μικρές ποσότητες. Το
επιτραπέζιο αλάτι περιέχει χημικές προσθήκες για να αποκτήσει το
λευκό του χρώμα.

Καλύτερη εναλλακτική είναι μπαχαρικά τύπου Bragg's aminos ή
θαλασσινό αλάτι.

β. Το γάλα κάνει το σώμα μας να παράγει βλέννα, ιδίως στη
γαστρεντερική οδό. Ο καρκίνος τρέφεται από τη βλέννα. Διακόπτοντας
το γάλα και υποκαθιστώντας το με γάλα σόγιας χωρίς προσθήκη
γλυκαντικών, τα καρκινικά κύτταρα εξασθενούν.

γ. Τα καρκινικά κύτταρα ευδοκιμούν σε όξινα περιβάλλοντα. Μία
διατροφή βασισμένη στο κρέας είναι όξινη. Είναι προτιμότερο να
τρώμε ψάρι και λίγο κοτόπουλο, από ότι μοσχαρίσιο ή χοιρινό κρέας.
Το κρέας περιέχει επίσης αντιβιοτικά, αυξητικές ορμόνες και
παράσιτα που είναι όλα επιβλαβή, ειδικά για καρκινοπαθείς.

δ. Μία διατροφή που αποτελείται από 80% φρέσκους χυμούς και
λαχανικά, σιτηρά ολικής αλέσεως, σπόρους, ξηρούς καρπούς και λίγα
φρούτα σας βοηθά να δημιουργήσετε ένα αλκαλικό περιβάλλον στο σώμα
σας. Το 20% μπορεί να αποτελείται από μαγειρεμένα γεύματα στα οποία
να περιλαμβάνονται τα φασόλια.. Οι χυμοί από φρέσκα λαχανικά
παρέχουν ζωντανά ένζυμα που απορροφούνται εύκολα και φτάνουν στα
κύτταρα μέσα σε 15 λεπτά τρέφοντας και ενισχύοντας την ανάπτυξη
υγιών κυττάρων. Για την πρόσληψη ζωντανών ενζύμων και τη δημιουργία
υγιών κυττάρων δοκιμάστε να πιείτε φρέσκο χυμό λαχανικών (από τα
περισσότερα λαχανικά, συμπεριλαμβανομένων των βλαστών από τα
φασόλια) και να φάτε ωμά λαχανικά 2 ή 3 φορές την ημέρα. Τα ένζυμα
καταστρέφονται σε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών Κελσίου (104
βαθμοί Φαρενάιτ).

ε. Αποφεύγετε καφέ, τσάι και σοκολάτα, τα οποία περιέχουν μεγάλη
ποσότητα καφεΐνης. Το πράσινο τσάι είναι η καλύτερη εναλλακτική και
έχει ιδιότητες κατά του καρκίνου. Νερό, καλύτερα καθαρισμένο ή
φιλτραρισμένο, για την αποφυγή γνωστών τοξινών και βαρέων μετάλλων
που περιέχονται στο νερό της βρύσης. Το αποσταγμένο νερό είναι όξινο
και καλύτερα να αποφεύγεται..

12. Η πρωτεΐνη του κρέατος είναι δύσπεπτη και απαιτεί πολλά πεπτικά
ένζυμα. Το άπεπτο κρέας που παραμένει στα έντερα αποσυντίθεται και
έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη συσσώρευση τοξικών ουσιών.

13. Τα τοιχώματα των καρκινικών κυττάρων αποτελούνται από μία
σκληρή πρωτεϊνική στιβάδα. Αποφεύγοντας ή μειώνοντας την κατανάλωση
κρέατος απελευθερώνονται περισσότερα ένζυμα που επιτίθενται στα
πρωτεϊνικά τοιχώματα των καρκινικών κυττάρων με αποτέλεσμα τα
κύτταρα φονείς να μπορούν να τα καταστρέψουν.

14.. Ορισμένα υποκατάστατα ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα (IP6,
Flor ssence, Essiac, αντιοξειδωτικά, βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία,
ουσιαστικά λιπαρά οξέα κ..λπ.). Άλλα υποκατάστατα όπως η βιταμίνη Ε
είναι γνωστό ότι προκαλούν απόπτωση ή προγραμματισμένο κυτταρικό
θάνατο, τη φυσιολογική μέθοδο του σώματος να απορρίπτει τα
κατεστραμμένα, ανεπιθύμητα ή αχρείαστα κύτταρα.

15. Ο καρκίνος είναι μία ασθένεια του μυαλού, του σώματος και της
ψυχής. Ένα ενεργό και θετικό πνεύμα θα βοηθήσει τον μαχητή του
καρκίνου να επιβιώσει. Ο θυμός, η πικρία και τα δυσάρεστα
συναισθήματα θέτουν το σώμα σε ένα αγχώδες και όξινο περιβάλλον.
Μάθετε το πνεύμα σας να αγαπά και να συγχωρεί. Μάθετε να χαλαρώνετε
και να απολαμβάνετε τη ζωή.

16. Τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν σε οξυγονωμένα
περιβάλλοντα. Η καθημερινή άσκηση και οι βαθιές αναπνοές βοηθούν στη
διοχέτευση περισσότερου οξυγόνου στα κύτταρα. Η οξυγονοθεραπεία
είναι μία ακόμα μέθοδος που χρησιμοποιείται για την καταστροφή των
καρκινικών κυττάρων.


Μην τοποθετείτε πλαστικά δοχεία σε φούρνο μικροκυμάτων.

Τρίτη, 17 Νοεμβρίου 2009

" ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ... "



Όπου ο ήλιος τις εποχές στολίζει και παιχνιδίζει με το φως μες τις σκιές και τ' ασπρογάλαζα χρώματα.

Όπου παφλάζουν αφροί κυμάτων και μ' άρμη πασπαλίζουν τις τράτες που ξεκινούν με το τραγούδι των ψαράδων.

'Οπου ακούσεις χαράς τραγούδια γλέντια, γέλια και πανηγυρισμούς κι ο ασβέστης να μοσχοβολά.

Όπου γυναίκες μαυροφορεμένες και σκυφτές προχωράνε με βιάση κι αξιοπρέπεια κρατώντας τον πόνο του σογιού τους μνήμη σε κόκαλα ιερά, ηρώα και μνημεία.

Στάσου, ω Ξένε, να ξαποστάσεις.

Αυτή είναι η Ελλάδα!
Η χώρα που σ' έστειλα να ψάξεις και να βρεις!
Η χώρα που με γέννησε!
Η ΠΑΤΡΙΔΑ μου!

Δευτέρα, 16 Νοεμβρίου 2009

" Facebook "


H Αναπλαστική Σχολή Πατρών στο Facebook!!!
Επισκεφθείτε το προφίλ μας
και γίνετε φίλοι της Αναπλαστικής Σχολής Πατρών.
Σας περιμένουμε!

" Εκοιμήθη ο Πατριάρχης Σερβίας Παύλος"


«Κανείς εις την θορυβωδεστάτην εποχήν μας δεν ωμίλει τόσον χαμηλοφώνως και κανείς δεν ηκούετο μακρύτερα. Κανείς δεν ωμίλει ολιγώτερον και η ομιλία του να έλεγε περισσότερα. Κανείς εις την τόσον εθελοτυφλούσαν εποχήν μας δεν αντίκρυζε την αλήθειαν με περισσοτέραν αταραξίαν».


Aιωνία η μνήμη του Πατριάρχου κυρού Παύλου!

" Καλή Σαρακοστή..."


"-Η νηστεία γεννά τους προφήτες, δυναμώνει τους δυνατούς. Η νηστεία κάνει σοφούς τους νομοθέτες· είναι το καλό φυλαχτό της ψυχής, ο πιστός σύντροφος του σώματος, το όπλο γι᾿ αυτούς που αριστεύουν, το γυμναστήριο για τους αθλητές. Αυτή αποκρούει πειρασμούς, αυτή προετοιμάζει για την απόκτηση ευσέβειας· είναι σύντροφος της νήψεως και δημιουργός της σωφροσύνης. Η νηστεία ανεβάζει την προσευχή στον ουρανό, με το να γίνεται τρόπον τινά η φτερούγα στην πορεία προς τα άνω. Η νηστεία κάνει τα σπίτια να προκόβουν, είναι η μητέρα της υγείας, η παιδαγωγός της νεότητας, το στολίδι των γερόντων, η καλή σύντροφος των οδοιπόρων, ο πιστός συγκάτοικος αυτών που συνοικούν." Μέγας Βασίλειος

Σάββατο, 14 Νοεμβρίου 2009

" Όπως άλλοτε έτσι και σήμερα...; "

Επιμέλεια: Νεανικές Ομάδες Αναπλαστικής Σχολής Πατρών


Γυρίζοντας κανείς την κλεψύδρα του χρόνου και ανοίγοντας το χρονοντούλαπο της ιστορίας, σίγουρα θα σταματήσει και θα σταθεί έκθαμβος απέναντι στην συγκλονιστική στιγμή που κλήρος και λαός, κατόπιν προσκλήσεως της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατέβηκαν στους δρόμους πραγματοποιώντας λαοσυνάξεις για την προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες.

Τότε ως νέοι που μόλις ανοίγαν τα φτερά μας και ξεδιπλώνονταν τα όνειρά μας, ακούγαμε τον Μεγάλο Πρωθιεράρχη τον μακαριστό Χριστόδουλο, να εκφράζει τις αγωνιώδεις ανησυχίες του για την πορεία του Έθνους και να δηλώνει πως θα σταθεί απέναντι σε σχέδια που στόχο τους έχουν την αποϊεροποιήση του Έθνους.

Οφείλουμε να ομολογήσουμε, και δημόσια να εξομολογηθούμε, πως όλα αυτά μας φάνταζαν τότε ως ένα κακό όνειρο από το οποίο θέλαμε να ξυπνήσουμε και να ξεφύγουμε, ελπίζοντας πως αυτά δεν θα λάμβαναν χώρα ποτέ ή τουλάχιστον θα έβρισκαν αντίκρυσμα στο μακρινό μέλλον.

Ωστόσο τα γεγονότα έσπευσαν να ξεδιαλύνουν το τοπίο και να επαληθεύσουν δυστυχώς τον προφητικό λόγο του μακαριστού πλέον Χριστοδούλου.

Άραγε πως μπορεί να ηχήσει και να αισθανθεί η καρδιά ενός Ελληνορθόδοξου νέου στο άκουσμα της είδησης πως στο βωμό της ελευθερίας των δικαιωμάτων διαγράφεται η ιστορία του και ξεριζώνεται η παράδοσή του;

Είναι συγκλονιστικό αν όχι φρικτό το γεγονός, να ακούς από χείλη ιθυνόντων που κρατούν τα ινία της χώρας σου στα χέρια τους, να εκφράζουν τις προθέσεις τους και να ανοίγουν τα χαρτιά τους σχεδιάζοντας να βγάλουν τον Σταυρό από την Σημαία, να κατεβάσουν τις εικόνες από τα σχολεία, να απαγορεύσουν την προσευχή και να μεταβάλλουν το μάθημα των θρησκευτικών από διδασκαλία της ελληνορθόδοξης παράδοσης σε θρησκειολογία.

Ένα πράγμα πάντως είναι βέβαιο πως η ψυχή του Νεοέλληνα δεν δύναται να χωρέσει τέτοιες διαθέσεις και να σβήσει από την μνήμη του ρίχνοντας στο καλάθι της λησμοσύνης την αδιάκριτη προσφορά της Εκκλησίας, την ιστορική και τιμητική αξία των εικόνων, την ουσιαστική κατήχηση στα νάματα της Αγίας Ορθοδοξίας έστω και αν τα σχέδια των μεγάλων κατευθύνονται προς αυτόν τον σκοπό.

Θα θέλαμε να κλείσουμε την μικρή αυτή παρέμβαση παραθέτοντας κάποιες σκέψεις ενός συγχρόνου ομολογητού, του μακαριστού γέροντος π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου, σχετικά με την Εκκλησία, που αρμόζουν να ακούσουν και να καταλάβουν βαθιά μέσα τους όσοι σχεδιάζουν ερρήμην Της.

" Εμείς σήμερα ζούμε σε εξαιρετική εποχή. Ζούμε το θαύμα της Εκκλησίας του Χριστού. Όταν ο Χριστός είπε για την Εκκλησία Του ότι και " πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής"(Ματθ.16,18) οι οπαδοί Του αριθμούσαν μόνο μερικές δεκάδες πρόσωπα.

Έκτοτε, πέρασαν δυο χιλιάδες και πλέον χρόνια. Διαλύθηκαν αυτοκρατορίες, ξεχάσθηκαν φιλοσοφικά συστήματα, κατέρρευσαν κοσμοθεωρίες, η Εκκλησία όμως του Χριστού παραμένει ακλόνητη παρά τους συνεχείς και φοβερούς διωγμούς εναντίον της. Αυτό δεν είναι ένα θαύμα;" Όπως άλλοτε, έτσι και σήμερα...





" Kαι Λες εμένα Έγχρωμο...; "

(photo via)

Ένα ποίημα που έγραψε ένα παιδί από την Αφρική και προτάθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως το καλύτερο ποίημα του 2006.

Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος.
Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος.
Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος.
Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος.
Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος.
Κι όταν πεθαίνω, είμαι μαύρος.
Κι εσύ λευκέ άνθρωπε. Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ.
Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός.
Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος.
Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε.
Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος.
Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος.
Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι.

Και λες εμένα έγχρωμο;.

" Ώρα για Γέλιο... "


Σε ένα εστιατόριο ο πελάτης λέει στο γκαρσόν:
- Σας παρακαλώ, μήπως μπορείτε να πάρετε το κοτόπουλο να το ψήσετε λιγάκι ακόμα;
- Γιατί, τι έχει;...
- Μου τρώει τις πατάτες!

Τετάρτη, 11 Νοεμβρίου 2009

" Ένα Χαμόγελο..."


Ἕνα χαμόγελο δέν στοιχίζει τίποτα, κι ὅμως εἶναι πολύτιμο.
Κρατάει μόνο μιά στιγμή, ἀλλά ἡ ἀνάμνησή του μπορεί νά εἶναι αἰώνια.
Ἕνα χαμόγελο ἀνακουφίζει τόν κουρασμένο, παρηγορεί τόν λυπημένο καί σκορπίζει τή γαλήνη στό σπίτι.
Κι ὅμως, δέν ἀγοράζεται, δέν δανείζεται, δέν κλέβεται, γιατί ἔχει μόνο ἀξία ὅταν προσφέρεται.
Κι ἀν καμιά φορά συναντήσετε στή ζωή σας κάποιον που δέ σας δίνει τό χαμόγελο που ἀξίζετε, φανεῖτε γενναιόδωροι καί δώστε του ἐσείς τό δικό σας. Γιατί κανένας δέν εἶναι τόσο φτωχός που νά μή μπορεί νά δώσει ἕνα χαμόγελο, καί κανένας δέν εἶναι τόσο πλούσιος πού νά μήν ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἕνα χαμόγελο. Καί πάντως κανένας δέν ἔχει περισσότερη ἀνάγκη ἁπό ἕνα χαμόγελο ἀπό αὑτόν πού δέ μπορεί νά τό δώσει στούς ἄλλους.

Τρίτη, 10 Νοεμβρίου 2009

" Ο Χριστός το Ζητούμενο... "


Στην Εκκλησία αγωγή σημαίνει οδηγία, οδήγηση των ανθρώπων όχι προς συγκεκριμένες ιδέες ή αξίες ή ιδανικά, αλλά οδήγηση των ανθρώπων εις την αγάπη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Αγωγή στην Εκκλησία σημαίνει να μάθει ο άνθρωπος να αγαπά το Χριστό, γιατί αυτό είναι το ζητούμενο της.

Η Εκκλησία μιλά για την αγάπη προς το Θεό. Μια εκκοσμικευμένη αντίληψη της θρησκείας, της Εκκλησίας, μιλά για την πίστη εις τον Θεό και μόνο αυτή. Ενώ το τέλειο εις την Εκκλησία είναι η αγάπη η οποία θα παραμείνει εις τους αιώνας, αφού τόσο η πίστη όσο και η ελπίδα θα καταργηθούν εις την εσχάτη ημέρα και εκείνο που θα απομείνει θα είναι η αγάπη. Επομένως το ζητούμενο εις τον άνθρωπο είναι να μάθει να αγαπά το Θεό.

Το να πιστεύει στο Θεό είναι ένα βασικό σκαλί, είναι το πρώτο, το οποίο το πατά και ανεβαίνει στο επόμενο και στο επόμενο. Δε μένει σ' αυτό μόνο, γιατί ένας άνθρωπος, δεν μπορεί να παραδώσει τη ζωή του ολόκληρη σε κάτι το οποίο απλώς το πιστεύει. Αν είναι τόσο ιδεολόγος, μπορεί να το κάνει, όπως γίνεται σε άλλες περιπτώσεις στην καθημερινότητα που βλέπουμε γύρω μας. Αλλά όμως εις την Εκκλησία αυτό το οποίο υπάρχει είναι η αγάπη του Χριστού.

Σε μας ο Χριστός είναι το ζητούμενο. Ο Χριστός είναι αυτός, ο οποίος είναι ο Διδάσκαλος του κάθε ανθρώπου. Βλέπετε πόσο ωραία ο Κύριος εις το Ευαγγέλιο μας λέει: "Μάθετε απ’ εμού...". Δηλαδή ο άνθρωπος μαθαίνει από τον Χριστό, από τον ίδιο τον Χριστό, από τη ζωή του Χριστού, από τα λόγια του Χριστού, άλλα προ πάντων από την εμπειρία της αγάπης του Θεού μέσα του. Γι’ αυτό αυτή η εμπειρία είναι τόσο δυνατή που νικά όλες τις αγάπες του κόσμου τούτου.

Δευτέρα, 9 Νοεμβρίου 2009

" 'Ωρα για Γέλιο... "


ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΥΠΟΣ ΜΕ ΜΗΧΑΝΑΚΙ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΕ ΜΙΑ

ΜΑΥΡΗ ΣΑΚΟΥΛΑ.

ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΩΤΟΥΝ:

ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΣΤΗ ΣΑΚΟΥΛΑ ΑΡΧΗΓΕ?

ΧΩΜΑ!

ΚΑΛΑ, ΚΑΛΑ, ΑΝΟΙΞΕ ΤΗ ΣΑΚΟΥΛΑ ΜΕΓΑΛΕ...

ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΗ ΣΑΚΟΥΛΑ Ο ΤΥΠΟΣ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΔΟΥΝ ......ΧΩΜΑ!

ΑΦΟΥ ΣΑΣ ΤΟ ΕΙΠΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, ΧΩΜΑ ΚΟΥΒΑΛΑΩ!

ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΚΥΡΙΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ! ΠΕΡΑΣΤΕ.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΣΥΝΕΧΙΖΟΤΑΝ ΜΗΝΕΣ, ΠΟΥ ΛΕΤΕ, Ε, ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΛΕΝΕ:

ΡΕ ΕΣΕΙΣ, ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ Ο ΤΥΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΜΗΧΑΝΑΚΙ? ΚΑΤΣΕ ΚΑΙ

ΟΤΑΝ ΞΑΝΑΕΡΘΕΙ ΘΑ ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΜΑ.

ΟΝΤΩΣ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ:

ΣΤΑΜΑΤΑ, ΑΝΟΙΞΕ ΤΗ ΣΑΚΟΥΛΑ.

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ? ΤΙ ΠΑΘΑΤΕ?

ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΜΑ, ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ.

ΚΑΛΩΣ, ΚΑΛΩΣ.

ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΤΥΠΟΣ:

ΧΙΛΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΚΥΡΙΕ ΕΙΧΑΤΕ ΔΙΚΑΙΟ, ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΟΥΣΙΑ

ΣΤΟ ΔΕΙΓΜΑ.

ΑΦΟΥ ΣΑΣ ΤΟ ΕΙΠΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΑΡΟΣ!

ΔΕ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ, ΠΕΡΑΣΤΕ, ΤΟΥ ΛΕΝΕ.



ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, Ε, ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ

ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΕΙ:

ΑΚΟΥ ΦΙΛΕ, ΕΓΩ ΣΕ 2 ΒΔΟΜΑΔΕΣ ΠΑΙΡΝΩ ΣΥΝΤΑΞΗ, ΔΕ ΘΑ ΣΕ ΚΑΡΦΩΣΩ ΑΛΛΑ

ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ, ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΟ?

....ΝΑΙ!

ΚΑΙ ΤΙ ΠΕΡΝΑΣ???


ΜΗΧΑΝΑΚΙΑ !!!

Κυριακή, 8 Νοεμβρίου 2009

" H Iστορία 2 Φίλων..."


Είναι η ιστορία 2 φίλων που περπατούν στην έρημο. 

Κάποια στιγμή τσακωθήκανε και ο ένας από τους δυο
έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο.

Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος αλλά χωρίς να πει τίποτα,
έγραψε στην άμμο,

«ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ»

Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου
αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο.
Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνίγει
και ο φίλος του τον έσωσε.
Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα

«ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ»

Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε την ζωή,
τον ρώτησε...
'Όταν σε χτύπησα έγραψες πάνω στην άμμο,
και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα.

Γιατί;;

Ο άλλος φίλος απάντησε: όταν κάποιος μας πληγώνει
πρέπει να το γράφουμε στην άμμο,
όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν.

Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας,
πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα,
όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει!!


ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ
ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ!!


Στείλε αυτή τη φράση στους ανθρώπους που δεν ξεχνάς.

Αν δεν στείλεις σε κανένα,
αυτό σημαίνει ότι είσαι βιαστικός και ότι ξεχνάς τους φίλους σου

--------------------

Σάββατο, 7 Νοεμβρίου 2009

" Nεομάρτυρες στον 20ο αιώνα..."

" Aναζητήσεις.."


(photo via)

Μοναχού Μάρκελου, Άγιο Όρος


ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ


Διά τρία πράγματα απορώ:

  • Διά την αγαθότητα του Θεού,

  • δια την μακροθυμία του Θεού,

  • δια την Ενανθρώπηση του Χριστού.

Και το τέταρτο:

Πώς είμεθα πτωχοί πνευματικά

έχοντας ένα πλούσιο πατέρα.



Τρία πράγματα επιζητώ:

  • Να ιδώ το σκότος της ψυχής μου,

  • να ιδώ το φως του νοός μου,

  • να προσεύχομαι για τον πόνο του κόσμου.

Και το τέταρτο:

Να πίπτω ικετευτικά στα πόδια του Χριστού.



Τρία θέματα μελετώ:

  • Την αιώνιο Βασιλεία των ουρανών,

  • την αιώνιο κόλαση,

  • την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.

Και το τέταρτο:

Την αποκαραδοκία της κτίσεως (Ρωμ.ή,19)


Τρία πράγματα κατά σκοπόν επιδιώκω:

  • Την αδιάλειπτο αυτενεργό προσευχή,

  • την στάση του νοός μου εν τη προσευχή,

  • την γύμνωση του νοός μου εκ παντός

νοήματος κατά την ώρα της προσευχής.

Και το τέταρτο:

Να μην στενοχωρώ την Μαννούλα μου,

την Παναγία.



Χοϊκή χείρ αμαρτωλού μοναχού Μ.

Άγιον Όρος

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...