Δείτε το 112ο επεισόδιο της κυπριακής τηλεοπτικής σειράς "Μίλα μου"

       Κάντε κλικ πάνω στο λογότυπο της σειράς για να δείτε όλα τα επεισόδια

Παρακολουθείστε το 111ο επεισόδιο της κυπριακής τηλεοπτικής σειράς "Μίλα μου"

       Κάντε κλικ πάνω στο λογότυπο της σειράς για να δείτε όλα τα επεισόδια

Η αξία της ευχής της μάνας κατά τον Γέροντα Παΐσιο

«Μου είπε ένας Γέροντας πως κι εσύ θα παραδώσης ψυχή»…

Η ευχή των γονέων είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά για τα παιδιά. Για αυτό φροντίζουν να έχουν την ευχή των γονέων. Δεν είδες ο Ιακώβ, μέχρι πού έφθασε, για να πάρη την ευλογία του πατέρα του; Και προβιά φόρεσε!

Ειδικά η ευχή της μάνας είναι μεγάλο πράγμα! Κάποιος έλεγε: «Κάθε λόγος της μητέρας μου είναι και μια λίρα χρυσή». Να, και πριν από καιρό πόση εντύπωση μου έκανε κάποιος από το Γιοχάνεσμπουργκ! Ήρθε στο Καλύβι το φθινόπωρο. «Γέροντα, η μάνα μου αδιαθέτησε, μου λέει, και ήρθα να την δω». Τρεις μήνες δεν πέρασαν, τα Χριστούγεννα ξαναήρθε. «Πώς πάλι εδώ;», τον ρωτάω. «Έμαθα, μου λέει, πως πάλι αδιαθέτησε η μάνα μου και ήρθα να φιλήσω το χέρι της, γιατί είναι ηλικιωμένη και μπορεί να πεθάνει. Για μένα η μεγαλύτερη περιουσία είναι η ευχή της μάνας μου».

Εξήντα χρονών άνθρωπος ξεκίνησε από το Γιοχάνεσμπουργκ και ήρθε στην Ελλάδα, για να φιλήση το χέρι της μάνας του! Και τώρα τέτοια ευλογία έχει, που σκέφτεται να κάνει ένα γηροκομείο μεγάλο για τους κληρικούς και να το χαρίση στην εκκλησία. Δηλαδή τις ευλογίες δεν έχει που να τις βάλη κατά κάποιον τρόπο. Για μένα είναι φάρμακο μια τέτοια ψυχή.

Είναι σαν να είμαι στην έρημο Σαχάρα και να βρίσκω ξαφνικά λίγο νερό. Αυτά χάνονται σιγά-σιγά.

Ένας άλλος ήρθε μια μέρα με κλάματα στο Καλύβι. «Πάτερ, με καταράστηκε η μάνα μου. Στο σπίτι έχουμε όλο αρρώστιες, στεναχώριες, η δουλειά μου δεν πάει καλά», μου είπε. «Κι εσύ δεν θα ήσουν εντάξει» του λέω. «Δεν μπορεί η μάνα σου άδικα να σε καταράστηκε». «Ναι, μου λέει. Ήμουν κι εγώ». «Να πας να ζητήσης συγχώρηση από την μάνα σου», του λέω. «Θα πάω, Πάτερ, μου λέει. Δώσε μου την ευχή σου». «Την ευχή μου την έχεις, του είπα, αλλά να πάρης και την ευχή της μάνας σου».

«Δύσκολο να μου δώση την ευχή της», μου λέει. «Να πας, κι αν δεν σου την δώση, να της πης: «Μου είπε ένας Γέροντας πως κι εσύ θα παραδώσης ψυχή». Πήγε, και η μάνα του του ευχήθηκε: «Παιδί μου, να έχης την ευλογία του Αβραάμ!». Ήρθε μετά από λίγο καιρό στο Όρος με βυσσινάδες, με λουκούμια. Ήταν γεμάτος χαρά. Τα παιδιά του ήταν καλά, η δουλειά του πήγαινε καλά. Συνέχεια βούρκωνε και μου έλεγε: «δόξα τω Θεώ».

Άλλαξε η ζωή του και μιλούσε όλο πνευματικά. Πόσο μάλλον όταν κανείς έχη εξ αρχής σεβασμό προς τους γονείς! Πώς να μην έχει την ευλογία του Θεού;

Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»,

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Δ’

Πηγή: pentapostagma.gr

Ακούστε το ''Χριστός Ανέστη'' σε διάφορες γλώσσες

Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε το «Χριστός Ανέστη» σε πολλές και διαφορετικές γλώσσες όπως τον ψέλνουν οι μοναχοί της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΕΔΩ

«Ανάστα ο Θεός, κρίνων την γην...»

«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται…»

Δείτε το 110ο επεισόδιο της κυπριακής τηλεοπτικής σειράς "Μίλα μου"

       Κάντε κλικ πάνω στο λογότυπο της σειράς για να δείτε όλα τα επεισόδια

 ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΔΩ

Παρακολουθείστε το 109ο επεισόδιο της κυπριακής τηλεοπτικής σειράς "Μίλα μου"

       Κάντε κλικ πάνω στο λογότυπο της σειράς για να δείτε όλα τα επεισόδια

Δείτε το 108ο επεισόδιο της κυπριακής τηλεοπτικής σειράς "Μίλα μου"

      Κάντε κλικ πάνω στο λογότυπο της σειράς για να δείτε όλα τα επεισόδια

Ἀπό τόν βοῦρκο στόν οὐρανό...

Ἀπό τόν βοῦρκο στόν οὐρανό...

(Ἀξίζει νά διαβάσῃς ἀδελφέ μου αὐτό τό κείμενο γιά μιά μορφή πού ἔχει πολλά νά πῇ, γιά τό χθές, τό σήμερα καί τό αὔριο).

   Toῦ Σεβασμιωτάτου  Μητροπολίτου Πατρῶν

κ.κ. Χρυσοστόμου

  Καθώς ἑτοιμάζεται τό καράβι νά φύγῃ, τρέχει μιά κοπέλα νά προφτάσῃ. Καί ἐνῶ προσπαθεῖ νά τρυπώσῃ κάπου χωρίς νά τήν ἀντιληφθοῦν, κάποιος τήν βλέπει. Δέν ἤθελε καί πολύ νά τήν ἀναγνωρίση∙ ἦταν γνωστή στήν πόλη. Ὄχι γιά τήν ἀρετή της ἤ γιά κάποιες σπουδαῖες πράξεις πού ἴσως θά μποροῦσε νά  κάνῃ. Τήν γνώριζαν ἀπό τήν ......ἁμαρτία.

    Ά, ἡ Μαρία εἶναι... «Πρέπει  νά πληρώσῃς γιά νά μπῇς στό καράβι» τῆς εἶπε κάποιος. Τό καράβι φεύγει ἀπό τήν Ἀλεξάνδρεια μέ κόσμο πού ἔχει προορισμό τούς Ἁγίους Τόπους.

     «Δέν ἔχω νά πληρώσω», ἀπαντᾶ μέ αὐθάδεια ἡ Μαρία.

    «Τότε θά μείνῃς ἀπ’ ἔξω».

    Ἀλλά... ἡ συμφωνία... εἶχε ἤδη γίνει.

   Ἡ Μαρία ...θά ἐργαζόταν μέσα στήν ἁμαρτία στό πλοῖο, ὁπότε δέν χρειαζόταν τό εἰσιτήριο.

  «Πῶς δέν κατάπιε ἡ θάλασσα τό πλοῖο ἐκείνη τή νύχτα... μόνο ὁ Θεός ξέρει», γράφει κάποιος Ἅγιος της Ἐκκλησίας.

     Τό πλοῖο φτάνει στόν προόρισμό του. Ἡ Μαρία ἀκολουθεῖ τούς πολλούς. Πᾶνε νά προσκυνήσουν στόν Πανάγιο Τάφο.

    Ὡραῖα!... σκέφτεται... θά βρῶ ἐκεῖ πολλά θύματα γιά νά ἁμαρτήσω.

    Καί νά... μπροστά στήν πόρτα τοῦ Θεοῦ. Εἶναι τόσο πλατειά καί τόσο μεγάλη. Ὅλοι μπαίνουν, βιάζονται νά προσκυνήσουν τήν πλάκα τῆς Ἀποκαθηλώσεως, τό φρικτό Γολγοθά, τόν Τάφο τοῦ Σωτῆρος.

   Ὅμως... γιατί; ...Ἡ Μαρία προσπαθεῖ νά μπῇ στόν Ναό τῆς Ἀναστάσεως, ἀλλά κάποια δύναμη δέν τήν ἀφήνει... Καί μιά... καί δύο... καί τρεῖς φορές... Ἀδύνατον ὅμως. Καί ἐνῶ τά μάτια τῆς νεαρῆς Μαρίας ἦταν καρφωμένα στή γῆ...στό χῶμα... στήν ἁμαρτία... κάτι τά τραβάει ... τά ἑλκύει στό βάθος τοῦ Ναοῦ.

   Βλέπει μπροστά της τόν Τίμιο Σταυρό καί τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας. Ἡ ψυχή ἀναγνωρίζει τήν ἀγκαλιά τῆς ἀγάπης...τήν σπλαγχική ματιά...Τό βλέμμα τό γεμάτο ἱλαρότητα. Καί τότε ἡ καρδιά μπόρεσε μέσα ἀπό τά ἀγκάθια καί τά λασπόνερα, νά κραυγάσῃ στήν Μάνα τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀπαντοχή ὅλου του κόσμου.

    «Παναγία μου, ἄφησε μέ νά μπῶ στήν Ἐκκλησία καί δέν θά ἁμαρτήσω ποτέ πιά».

   Οἱ πόρτες ἄνοιξαν διάπλατα... Ὁ οὐρανός γέμισε χαρά... τό σκοτάδι δραπέτευσε ἀπό τήν ψυχή τῆς Μαρίας...Οἱ δερμάτινοι χιτῶνες ἔδωσαν τήν θέση τους στήν οὐράνια χάρη...Τά δάκρυα ξεπλένουν τήν ψυχή καί τό σῶμα ἀπό τή λάσπη καί τή φθορά.

   Λουσμένη ἡ ψυχή τῆς Μαρίας, στό λουτρό τῆς Μετανοίας, παίρνει τό δρόμο τόν δύσκολο, τόν ἀνηφορικό, τόν τραχύ, γιά νά φτάσῃ στόν Πατέρα.

   Θά περάσουν ἀπό τότε σαράντα ὁλόκληρα χρόνια. Τά μόνα ἐφόδια... γιά σαράντα χρόνια- γιά σκεφτεῖτε το ἀδελφοί-τά μόνα ἐφόδια , ἕνα καρβέλι ψωμί καί ὅ,τι φοροῦσε ἡ Μαρία τήν ὥρα πού ἔφυγε ἀπό τόν Πανάγιο Τάφο.

   Σαράντα χρόνια στήν ἔρημο πέραν  τοῦ Ἰορδάνου.

   Ἄνθρωπο δέν εἶδε ποτέ.

  Αὐτή μόνη, ὁ Θεός καί ἡ ἔρημος μέ τά στοιχεῖα τῆς φύσεως.