Για σένα είμαι…Γράφει ο: π. Ιερόθεος Ανδρουτσόπουλος

Για σένα είμαι…

Γράφει ο: π. Ιερόθεος Ανδρουτσόπουλος

Διάβασα κάπου:

     Οι σκέψεις πλημμύριζαν costus igneus το μυαλό. Τα συναισθήματα κατέκλυζαν με αφοπλιστικό τρόπο, τον χώρο της καρδιάς, εκεί που κανείς δεν μπορεί να μπει  , εάν εσύ δεν το επιτρέψεις.

    Σκηνές από το παρελθόν, στιγμές του παρόντος, όνειρα για το μέλλον, όλα μαζί ζωγράφιζαν ένα σκηνικό, μιας ολόκληρης ζωής.

    Μια ζωή χρόνων, που τόσο γρήγορα πέρασε! Πόσο πράγματα άλλαξαν πράγματι!

   Μια βόλτα στον κήπο του σπιτιού, που μοιάζει με επίγειο παράδεισο, είναι το γλυκό αντίδοτο, σ’ αυτό που η ψυχή έχει μέσα της, σαν πικρό φαρμάκι, ως σαράκι που κατατρώγει τα σωθικά.

   Απελπισία, αγώνας, μα και πολλή αγωνία.

   Κοιτάζει τα λουλούδια, τον ολάνθιστο κήπο και ανάμεσά τους ξεχωρίζει το πιο ιδιαίτερο.  Το μάτι σταματά εκεί. Ένα λουλούδι του τράβηξε την προσοχή, του λήστεψε την σκέψη. Σκύβει, στέκεται απέναντί του, θέλει να του μιλήσει, να του ανοίξει την καρδιά του. Το ρωτά πως το λένε και μια φωνή από τα βάθη της ψυχής του αντιλαλεί: 

« ΓΙΑΣΕΜΙ».

( Για σε ειμί= Για σένα είμαι).

    

   Και σκέφτηκα:

   Για σένα είμαι:

     ● Όταν εσύ μόνος πορεύεσαι, στο αγώνα της ζωής, παλεύεις ,με τα κύματα, πέφτεις  σκοντάφτεις, λυγίζεις στους πειρασμούς, δεν αντέχεις τους λογισμούς.

  Για σένα είμαι:

    ● Όταν όλοι και όλα σε εγκαταλείπουν και σε αφήνουν μονάχο, ξένο και απομονωμένο.

Για σένα είμαι:

   ● Όταν νέος στην ηλικία, δεν υπολογίζεις κανέναν, δεν σκέφτεσαι τους δικούς σου, τους απομακρύνεις από την ζωή σου και ψάχνεις την χαρά, στηρίζοντάς την, στα σαθρά θεμέλια μιας πλάνας ευτυχίας.

  Για σένα είμαι:

   ● Ο δικός σου άνθρωπος, ο φίλος που ποτέ αληθινά δεν είχες, ο αδελφός που τόσο επίμονα αναζητούσες, ο πατέρας που χρόνια έκανες να δεις, η μάνα που πρόωρα έφυγε από την ζωή, μα και από την ζωή σου.

 Για σένα είμαι:

   ● Και στέκομαι πλάι σου, σε κρατώ από το χέρι, αγγίζω τον σφυγμό της καρδιάς σου, και σου δίνω όχι αυτό που έχω, αλλά αυτό που είμαι: ΤΗΝ ΧΑΡΑ, ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΟ ΦΩΣ, ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΤΗΝ ΚΑΛΟΣΥΝΗ, ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ, ΤΗΝ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ, ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ...

Για σένα είμαι:

  ● Εδώ και σου δίνω χώρο, από τον τόπο τον δικό μου, στο κάνω δικό σου, σου χαρίζω τον Παράδεισο.

   Αλήθεια, τελικά, πόσα μπορεί να σου λαλήσει ένα λουλούδι! Κάτι έχει να σου πει… Ένα μήνυμα ζωής να σου δώσει… Μην το κόψεις όταν το απαντήσεις!

Άφησε το, μίλα του και αυτό θα σου απαντήσει με φωνή καθάρια:

Για σένα είμαι!

Όταν η τηλεόραση μας διδάσκει την ευχή και την προσευχή (Βίντεο)

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕ; Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΧΗ (ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ) ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΕ ΘΕΡΜΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ! ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ «ΜΙΛΑ ΜΟΥ» ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΦΕΡΘΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΑΣ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ.

ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ: http://www.anaplastiki.gr/2013/05/blog-post_17.html

Αμαρτίες γονέων... (πνευματικός νόμος)

«Πριν λίγο καιρό ένας πνευματικός αδελφός μου ανέφερε την περίπτωση ενός γνωστού του ο οποίος ήταν άπιστος αλλά κάποια στιγμή διαπίστωσε ότι στην προσωπική του ζωή καθώς και στις ζωές των αδερφών του όλα τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο με χίλια δυο αξεπέραστα προβλήματα! Κάποια στιγμή προβληματίσθηκε και ζήτησε να δει τον χαρισματικό πνευματικό, του δικού μου πνευματικού αδελφού για να τον ρωτήσει γιατί όλα πάνε τόσο άσχημα. Αφού τον συνάντησε και τον ρώτησε ο χαρισματικός πνευματικός του απάντησε «παιδί μου, αυτό που θα σου πω θα σε πονέσει αλλά πρέπει να σου το πω : ο παππού σας έχει αφήσει ορφανά γι' αυτό συμβαίνουν όλα! Να κάνετε δωρεές σε ορφανοτροφεία...». Ο κύριος αφού γύρισε στο χωριό και ρώτησε τον πατέρα του επιμένοντας έμαθε ότι όντως ο παππούς του είχε σκοτώσει στον εμφύλιο έναν παπά και άφησε την παπαδιά με 9 ορφανά! Τότε συγκλονίστηκε και άλλαξε ζωή ακολουθώντας πρώτα-πρώτα την συμβουλή του χαρισματικού πνευματικού.»

Πηγή: ΗΓΓΙΚΕΝ

" ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ "

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΙΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ

Τήν Δευτέρα 20 Μαΐου 2013 στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Εὐαγγελιστρίας θά τελεσθεῖ Ἱερά Ἀγρυπνία ἐπί τῇ Ἑορτῇ τῶν Ἁγίων Ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου & Ἑλένης.

Ἔναρξις: 8.30 μ.μ.         Λῆξις: 1.00 π.μ.          

Τήν ἑπομένη ἡμέρα Τρίτη 21/5/2013 θά τελεσθεῖ Θεία Λειτουργία ἀπό 7 π.μ. ἕως 9.15 π.μ.      

"Μίλα μου" | Εξαιρετικής ποιότητας κυπριακή τηλεοπτική σειρά

«H ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ WebTV έχει εγκαινιάσει τη διαδικτυακή μεταφορά της δημοφιλούς σειράς 142 επεισοδίων “ΜΙΛΑ ΜΟΥ” σε συνεργασία με το Kυπριακό τηλεοπτικό κανάλι SigmaTV. Η σειρά αυτή, του σεναριογράφου και ηθοποιού Γιώργου Τσιάκκα, αναφέρεται στη σημερινή πραγματικότητα, στα κοινωνικά προβλήματα της εποχής και στα αδιέξοδα που οδηγούν, αλλά και στην πρόταση και την διέξοδο που προσφέρει η Εκκλησία.

Πολλοί γνωστοί ηθοποιοί, όπως η Δέσποινα Μπεμπεδέλη, ο Χρήστος Λούλης, η Χριστίνα Παυλίδου, ο Θάνος Πεττεμερίδης, η Μαρία Ιωάννου-Ιωσήφ, ο Γιώργος Ζένιος, η Κύνθια Παυλίδου καταξιώνουν με τους εκπληκτικούς ρόλους τους τη σειρά.

Μετά από την επιθυμία πολλών αναγνωστών από την 1η Νοεμβρίου θα προβάλλονται τρία επεισόδια την εβδομάδα, κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή. Για λόγους διαδικτυακής διευκόλυνσης των επισκεπτών της Πεμπτουσίας (θέαση μέσω υπολογιστή) εκτός από το ολόκληρο επεισόδιο θα υπάρχει παράλληλα η δυνατότητα θεάσεως κάθε επεισοδίου σε δύο μέρη μικρότερης χρονικής διάρκειας.»

Πηγή: pemptousia.gr

Την σειρά μπορείτε να την παρακολουθήσετε και μέσα από το κανάλι Ορθόδοξες Ταινίες στο YouTube. Παρακάτω παραθέτουμε το 1^ο επεισόδιο της σειράς.

"Το Καντήλι της Ελληνίδας Μάνας"

« Το 1952 πήγα για πρώτη φορά στην Αθήνα μετά τον πόλεμο. Η γερμανική πρεσβεία, όταν άκουσε ότι είχα την πρόθεση να πάω στην Κρήτη, μου συνέστησε,επειδή οι πληγές του πολέμου ήταν ακόμη ανοιχτές να λέω ότι είμαι Ελβετός. Όμως εγώ ήξερα τους Κρήτες και από την πρώτη στιγμή είπα ότι ήμουν Γερμανός και απόλαυσα και πάλι την κρητική φιλοξενία.

Ένα σούρουπο πήγα στο γερμανικό νεκροταφείο και εκεί νόμιζα ότι ήμουν μόνος. Όμως με μεγάλη έκπληξη είδα μια μαυροφορεμένη γυναίκα να ανάβει κεριά στους τάφους των Γερμανών στρατιωτών πηγαίνοντας από τάφο σε τάφο. Την ρώτησα: Γιατί ανάβετε κεριά στους τάφους των Γερμανών; Αυτοί σκότωσαν τους Κρητικούς. Η απάντησή της ήταν απίστευτη:

-Παιδί μου φαίνεσαι ξένος από την προφορά σου και δεν θα γνωρίζεις τι έγινε εδώ το 1941—1944. Ο άντρας μου σκοτώθηκε στη μάχη της Κρήτης και ο μονάκριβος γιος μου, που τον πήραν όμηρο, πέθανε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης το 1943. Δεν ξέρω πού είναι θαμμένο το παιδί μου και τώρα ανάβω ένα κερί στους τάφους αυτών των Γερμανών παιδιών επειδή οι μάνες τους δεν μπορούν να έλθουν εδώ κάτω. Σίγουρα μια άλλη μάνα θα ανάβει το καντήλι στη μνήμη του γιου μου.»

Διασκευή του Σπύρου Γκ. από τον κόσμο της Ελληνίδος, Δεκέμβριος 2011

Πηγή: Το Ζωντανό Ιστολόγιο

« Της Μάνας η καρδιά…» του π. Ιεροθέου Ανδρουτσόπουλου

« Της Μάνας η καρδιά…» 

του π. Ιεροθέου Ανδρουτσόπουλου

 

Το αναδημοσιεύουμε με αφορμή την γιορτή της μητέρας...

   Ένας νέος κάποτε αγάπησε μια κοπέλα και επιθύμησε να την παντρευτεί. Εκείνη όμως για να δει αν την αγαπά πραγματικά του ζήτησε ως αντάλλαγμα της καρδιά της μάνας του. Ο νέος ήρθε σε δύσκολη θέση, συλλογίστηκε, κόμπιασε μα και δίστασε να πάρει μια τόσο τολμηρή και μάλλον αχάριστη απόφαση. Μπροστά του υψωνόταν το τείχος της αγάπης , για την μάνα και την κοπέλα. Μα απόφαση σκληρή πήρε να ξεριζώσει την καρδιά της μάνας του και να την δώσει στην κοπέλα. Στο δρόμο όμως σκόνταψε
«και κυλάει ο υιός και η καρδιά κυλάει
και την ακούει να κλαίη και να μιλάη.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
- Εχτύπησες, αγόρι μου;…και κλαίει!

  Άραγε πόσο συγκινητική μα και διδακτική είναι αυτή η ιστορία. Πόσο όμορφα μας παρουσιάζει την καρδιά μιας αληθινής μάνας, που και στην χαρά του παιδιού της χαίρεται μα και στον πόνο, στην απόρριψη λυπάται. Οι Ημέρες που ζούμε είναι όμορφες, καλοκαιριάτικες, χαρούμενες. Ευωδιάζουν από τα εύοσμα άνθη των αρετών της Παναγίας μας. Πλημμυρίζουν από την χάρη Της, από την μεγάλη Της αγκαλιά, από την αδιάκριτη αγάπη Της. Ύμνους αναπέμπουν οι χριστιανοί αυτές τις ημέρες στην Μητέρα του Θεού και των ανθρώπων, στην Κυρά του Ουρανού και της γης, θερμοπαρακαλούν την γεμάτη αγάπη καρδιά Της και της λένε:

«Μάνα, σ’ εὐχαριστοῦμε γιά ὅσα μᾶς ἔδωσες καί μᾶς δίνεις,
ὅπου κι ἄν εἶσαι• σ’ εὐχαριστοῦμε μέ τήν καρδιά μας γιά τήν
καρδιά σου πού μᾶς χαρίζεις καθημερινά καί παντοτινά• σ’
εὐχαριστοῦμε γιά ὅλα».

Σ’ ευχαριστούμε:

•    Γιατί είσαι δίπλα μας σε κάθε στιγμή. Στην ξαστεριά των χαρούμενων στιγμών και στην βαρυχειμωνιά των δύσκολων πειρασμών. Και εκεί μας προτρέπεις και μας λες: « Πως έτσι είναι παιδί μου η ζωή. Μια ξαστεριά, μια μπόρα. Κάνε στην μπόρα υπομονή, στην ξαστεριά προχώρα.

•    Γιατί στέκεσαι στο πλευρό μας, εκεί που μένουμε μόνοι μας, ξεχασμένοι από φίλους και συγγενείς, την ώρα της απόλυτης μοναξιάς και του πόνου, που και Εσύ γεύτηκες, δίδοντας μας το χέρι Σου, που μας χαρίζει την χαρά και την λύτρωση.

•    Γιατί φύλαξες το Έθνος μας σε καιρούς δύσκολους και χαλεπούς. Έγινες η Υπέρμαχος Στρατηγός, η προστάτιδα της πατρίδος μας, η παρηγορήτρα των πονεμένων Ελλήνων της προσφυγιάς, η μάνα των ορφανών παιδιών της κατοχής.

•   Και σήμερα που το Έθνος μας κλυδωνίζεται, η φυλή μας πάει να χαθεί, η Εκκλησία μας πολεμιέται με ύπουλα μέσα, η παιδεία μας υποσκελίζεται από τους προσκυνημένους της εξουσίας, τα παιδιά μας βυθίζονται στην θάλασσα των βίαιων πειρασμών, η ιστορία μας διαγράφεται με το μολύβι της λησμονιάς, ο Λαός και πάλι Σε έχει ανάγκη, Σε χρειάζεται έστω και αν προσωρινά Σε λύπησε και ξερίζωσε την καρδιά Σου.
•   Άκου τα καρδιοχτύπια μας για Σένα, όλο αγωνία, αγάπη, τρυφερότητα. Αφηνόμαστε στην αγκαλιά της Παναγιάς ,της μάνας μας. Κρυβόμαστε  εκεί, την αγκαλιάζουμε σφικτά, κρατιόμαστε  γερά απ' Αυτήν ...Αυτή ξέρει καλύτερα κι από μένα κι από σένα.

ΟΙ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

ΟΙ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΣ

ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Tοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

          Πατρῶν  κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

 

            Σήμερα ἡ Πάτρα ὑποδέχεται τά χαριτόβρυτα Λείψανα τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων Δημητρίου καί Παύλου, Πολιούχων τῆς Τριπόλεως, οἱ ὁποῖοι κατά τά ἔτη 1803 καί 1818 ἀντίστοιχα, ὑπέστησαν θάνατο μαρτυρικό γιά τήν Ἁγία μας Ὀρθόδοξη πίστη καί τήν ἐλευθερία τῆς πατρίδος μας.

            Ὅλοι οἱ Τριπολίτες, μεγαλώσαμε μέ τόν βίο τους, πού μᾶς συγκλόνιζε ἀπό μικρά παιδιά, καί εἴχαμε πάντα ἐνώπιόν μας τίς ἱερές μορφές τους.

            Ἡ συγκίνηση μου εἶναι ἀνέκφραστη, γιατί εὐδόκησε ὁ Θεός, ἠθέλησαν οἱ Ἅγιοι Νεομάρτυρες καί εὐλόγησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. Ἀλέξανδρος, νά ἔλθουν τά Λείψανα τῶν Ἁγίων στήν πόλη τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, πρός εὐλογία καί ἁγιασμό τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς Ἀποστολικῆς μας Ἐκκλησίας.

            Τά Ἁγια Μαρτυρικά Λείψανα θά παραμείνουν ἕως τό βράδυ τῆς Δευτέρας 13^ης Μαΐου, στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Διονυσίου Πατρῶν, ὅπου ἀπό τό 1861 εἶναι θησαυρισμένη ἡ ἁγία τους Εἰκόνα, ἀφιέρωμα τῶν ἐν Πάτραις Ἀρκάδων, οἱ ὁποῖοι τότε ζοῦσαν στήν περιοχή τοῦ Ἁγίου Διονυσίου.

            Κάθε χρόνο, ἡ ἐν Πάτραις παροικία τῶν Ἀρκάδων, κατά μῆνα Μάϊο, προσκαλεῖ τά πλήθη τῶν εὐσεβῶν Πατρέων, γιά νά ἑορτάσουν καί νά πανηγυρίσουν, ἐπί τῇ ἱερᾷ μνήμῃ καί λαμπρᾷ ἑορτῇ τῶν ἀριστέων τῆς Πελοποννήσου. 

" Όσοι Θέλουν να σωθούν "

  

Όσοι όμως θέλουν να σωθούν δεν προσέχουν καθόλου τα ελαττώματα του πλησίον, αλλά προσέχουν πάντοτε τις δικές τους αδυναμίες και έτσι προκόβουν. Σαν εκείνον που είδε τον αδελφό του να αμαρτάνει και στενάζοντας βαθιά είπε: «Αλλοίμονό μου, γιατί σήμερα πέφτει αυτός, οπωσδήποτε αύριο θα πέσω εγώ». Βλέπεις με ποιό τρόπο επιδιώκει τη σωτηρία του, πως προετοιμάζει τη ψυχή του; Πως κατάφερε να ξεφύγει αμέσως από την κατάκριση του αδελφού του; Γιατί λέγοντας ότι: «Οπωσδήποτε θα αμαρτήσω και εγώ αύριο» έδωσε την ευκαιρία στον εαυτόν του ν' ανησυχήσει και να φροντίσει για τις αμαρτίες που επρόκειτο δήθεν να κάνει. Και μ' αυτό τον τρόπο ξέφυγε την κατάκριση του πλησίον. Και δεν αρκέστηκε μέχρις εδώ, αλλά κατέβασε τον εαυτόν του χαμηλότερα απ' αυτόν που αμάρτησε λέγοντας: «Και αυτός μεν μετανοεί για την αμαρτία του, εγώ όμως δεν είναι σίγουρο ότι θα μετανοήσω, δεν είναι σίγουρο ότι θα τα καταφέρω, δεν είναι σίγουρο ότι θα έχω τη δύναμη να μετανοήσω».

Βλέπεις το φωτισμό της θείας αυτής ψυχής; Γιατί όχι μόνον κατάφερε να ξεφύγει από την κατάκριση του πλησίον, αλλά έβαλε τον εαυτό της πιο κάτω απ' αυτόν.

Ιεροσόλυμα | Ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στο Άγιο Φως