" Και όμως υπάρχουν..."

ΤΙ ΤΡΑΓΙΚΟ; Σ' ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ, ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΝΑ ΣΟΥ ΓΥΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ... ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΣΥ ΤΟΥΣ ΣΤΗΡΙΞΕΣ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΣΕ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥΣ... ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΙΠΑΝ ΨΕΥΤΙΚΑ ΟΤΙ ΣΕ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΕΓΡΑΨΕ:

 

Τα λόγια σου τα εφήμερα
θεριά μοιάζουν ανήμερα
γι' αγάπες άλλο μη μιλάς
αφού δεν ξέρεις ν' αγαπάς.

ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΙΣΤΟΡΙΑ;

ΚΑΠΟΤΕ ΥΠΗΡΞΑΝ ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ... ΚΑΘΩΣ ΕΤΟΙΜΑΖΑΝ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΝΕ ΕΙΠΕ Ο ΕΝΑΣ: ΔΕ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΝΑ ΚΟΨΩ ΤΟ ΨΩΜΙ; ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ; ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΤΟ ΒΓΑΛΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΟΥ... 

 ΚΑΙ ΑΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΛΕΓΕΙΣ: ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΗΜΕΡΑ; ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΝΑΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ... ΤΟΣΟ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΜΑ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ ΜΑΣ...